Позарастали стёжки-дорожки - Ольга Воронец

Позарастали стёжки-дорожки,

Где проходили милого ножки.

Позарастали мохом, травою,

Где мы гуляли, милый, с тобою.

Мы обнимались, слёзно прощались,

Помнить друг друга мы обещались.

Нет у меня с той поры уж покою,

Верно, гуляет милый с другою.

Птички-певуньи, правду скажите,

Весть от милого мне принесите.

Где ж милый скрылся, где пропадает?

Бедное сердце плачет, страдает.

Позарастали стёжки-дорожки,

Где проходили милого ножки.

Позарастали мохом, травою,

Где мы гуляли, милый, с тобою.

Өсіп кеткен тігулер,

Сүйкімді аяқтар қайда кетті.

Мүк, шөп өскен,

Қайда жүрдік, қымбаттым, сенімен бірге.

Құшақтасып, жылап қоштастық,

Біз бір-бірімізді еске алуға уәде бердік.

Содан бері тыныштық жоқ,

Рас, сүйіктім басқамен жүр.

Әнші құстар, шындықты айтыңдар

Маған қымбаттыдан хабар әкел.

Ардақты қайда тығылды, қайда жоғалады?

Кедей жүрек жылайды, қиналады.

Өсіп кеткен тігулер,

Сүйкімді аяқтар қайда кетті.

Мүк, шөп өскен,

Қайда жүрдік, қымбаттым, сенімен бірге.