Расцвела у окошка белоснежная вишня - Ольга Воронец

Расцвела у окошка белоснежная вишня.

Из-за тучки далекой показалась луна.

Все подружки по парам в тишине разбрелися,

Только я в этот вечер засиделась одна.

Вспомни, мой ненаглядный, как тебя я встречала.

Мне казалось, что счастье — это ты, дорогой.

Все как лучшему другу я тебе доверяла.

Почему же сегодня ты прошел стороной?

Никому не поверю, что другую ты любишь.

Приходи на свиданье, и меня не тревожь.

Неужель в моем сердце огонечек потушишь?

Неужели тропинку ты ко мне не найдешь?

Терезенің жанында ақ қарлы шие гүлдеді.

Ай бұлттың артынан көрінді.

Барлық құрбы қыздар үнсіз жұп болып тарады,

Сол кеште мен жалғыз отырдым.

Сүйіктім, сенімен қалай танысқанымды ұмытпа.

Маған бақыт сен сияқты көрінді, жаным.

Мен саған ең жақын досым ретінде сендім.

Бүгін не үшін өтіп кеттің?

Ешкімді жақсы көретініңізге сенбеймін.

Кездесуге кел, маған кедергі жасама.

Менің жүрегімдегі отты өшіре аласың ба?

Маған жол таба алмайсың ба?