Потерянные в мире - Ольга Дзусова

Ветер усталый не коснется меня,

Зачарованный воздух мне не даст облегченья.

Камень на камне, день без признаков дня

В этом мире пустынном, где ни света ни тени -Я.

Для затерянных в море зажигают огонь

Для потерянных в мире одиночества звон.

Птица ждет неба на плече моем

Страх удара о камни перебил ей крылья.

Мы так похожи с ней, молясь об одном

Мы небесные дети: Эта странная птица и Я

Тот, кто спасен, знает лучше меня,

Вкус полета и путь из потерянных в мире,

Где камень на камне, где день без признаков дня,

Где сгорая от зноя жажду сердца забыли.

Для затерянных в море зажигают огонь

Для потерянных в мире одиночества звон.

Для потерянных в мире…

Шаршаған жел маған тимейді,

Сиқырлы ауа маған жеңілдік бермейді.

Тас үстіне тас, таңбасыз күн

Жарық та, көлеңке де жоқ мына шөл әлемде мен.

Теңізде адасқандар үшін от жағылады

Жалғыздық әлемінде адасқандар үшін қоңырау.

Құс иығымда аспан күтіп тұр

Тастарды соғудан қорқу оның қанатын сындырды.

Біз оған өте ұқсаспыз, бір нәрсе үшін дұға етеміз

Біз көктегі балалармыз: Мына біртүрлі құс және мен

Құтқарылған адам менен жақсырақ біледі

Дүниедегі адасқаннан ұшу мен жолдың дәмі,

Тастағы тас қайда, күннің белгісі жоқ күн қайда,

Қайда, ыстықтан күйіп, жүректің шөлдегені ұмытылды.

Теңізде адасқандар үшін от жағылады

Жалғыздық әлемінде адасқандар үшін қоңырау.

Дүниеде жоғалғандар үшін...