Смерти нет - Ольга Арефьева, Ковчег

Смени мне кровь, замени мою память,

Дай мне другое лицо,

Я буду смотреть чужими глазами

На то, что начнется вслед за концом.

Я прячусь в реку, чтоб не промокнуть,

Я целую тебя лишь во сне —

Это значит измена, это значит изнанка —

Жизнь, сшитая швами вовне.

Это монета орлом вовнутрь,

Это деревья, растущие вниз,

Это слеза, что течет в глаза,

А из угла глаза — назад.

Назад.

Яблоко, я бы любила тебя,

Да около лба блеск алого ока неба,

Не было в нем белых голубей —

Бей, алиби обеспечил палач.

Сам плачь и он плачь,

Значит платье по’лночи прячет

След от слезы с лица.

Смерти нет,

Смерти нет конца.

Неба нет,

Неба не было и нет.

Небу не было и нет начала и конца.

Конца.

Четки под четным столбом у болота,

Где золото Слова на все времена,

Где оборотень на обороте тени

Около колоколов без дна.

Я рассказала сказку

Про казака —

Сказка сразу моя легла

На перекрестке у зла и добра.

У узла фразы, конца иглы,

У юлы хоровода вокруг каравая,

Где толпы поэтов слетаются в Лету,

Псалмы на расческах и пилах играя.

Да здравствует праздник сиза’фазана'

Из вкрутую вареного глаза яйца,

Склоненного леса над последним следом

Уроненного из гнезда птенца!

Смерти нет,

Смерти нет конца.

Неба нет,

Неба не было и нет.

Небу не было и нет начала и конца…

Қанымды өзгерт, жадымды өзгерт

Маған басқа бет беріңіз

Мен басқа біреудің көзімен қараймын

Аяқталғаннан кейін не басталады.

Ылғалмас үшін өзенге тығыладым,

Мен сені түсінде ғана сүйемін -

Бұл сатқындықты білдіреді, бұл дұрыс емес жағын білдіреді -

Сыртынан тігісімен тігілген өмір.

Бұл монета ішінде қыран бейнеленген,

Бұл төмен өсіп тұрған ағаштар

Бұл көзге аққан жас,

Ал көздің бұрышынан - артқа.

Артқа.

Алма, мен сені жақсы көретін едім

Иә, маңдайдың жанында аспанның қызыл көзінің жарқырауы,

Онда ақ көгершіндер болған жоқ -

Бай, алиби берген жазалаушы.

Өзің жыла, ол жылайды

Сондықтан көйлек түн ортасында жасырылады

Бетінен аққан жастың ізі.

Өлім жоқ

Өлімнің соңы жоқ.

Аспан жоқ

Аспан болмаған және жоқ.

Аспан болмаған және басы мен соңы жоқ.

Соңы.

Батпақтың жанындағы тегіс бағананың астындағы розарий,

Қайда мәңгілік Сөздің алтыны,

Көлеңкенің арғы жағындағы қасқыр қайда

Түбі жоқ қоңыраулардың жанында.

Мен ертегі айттым

Казак туралы

Менің ертегім бірден жатып қалды

Жамандық пен жақсылықтың тоғысқан жерінде.

Сөз тіркесінің түйінінде, ине ұшында,

Дөңгелек басында нанның айналасында билейді,

Ұмытуға ағылған қалың ақындар,

Тарақтар мен араларда жыр ойнау.

Қырғауыл мерекесі аман болсын

Қатты пісірілген жұмыртқа көзінен,

Соңғы із үстіндегі еңіс орманның

Ұядан құлаған балапан!

Өлім жоқ

Өлімнің соңы жоқ.

Аспан жоқ

Аспан болмаған және жоқ.

Аспан болған жоқ, басы да, соңы да жоқ...