Асимметрия - Ольга Арефьева, Ковчег

Я понимаю, что быт мой асимметричный,

Проём у двери — зверной, окна окоём — птичный,

Вижу рептильную пыль, вертикальное море,

Плывут кистепёрые рыбы в дорийском миноре.

Сколько времени ты проводишь за бортом?

Столько же раз в клоуна бросили тортом,

Попало в лицо много крема — и вот вся поэма,

Я утонула, теперь я точно ведаю, где мы!

Ты обнажен как провод высоковольтный,

Я зависаю между репризой и вольтой,

Столько лет мечтала об этом миге — и фигу,

Это все возбуждало лишь в моей книге.

Столько лет я растила свою пуповину

Затем, чтобы так вот легко ты душу мне вынул,

Порвал мое сердце, и щелкнул по носу,

И оставил вот эту и эту страшную полосу.

Асимметрия

И теперь вот стою с пробитой улыбкой рыбы,

В водной больной стихии не разорвать дыры бы,

Вижу свой мир бездомный, водой влекомый,

Реальность моя странна — это ясно любому.

В дыры все время дует, и этот ветер — вода,

Я трогала твое тело, кожа твоя тверда,

Мужчина должен не плакать и брать все силой,

Это, конечно, мило, но перекосило.

Откроешь глаза с утра — а вокруг дыра,

Рана на теле мира, в изнанке прорывы и дыры,

Их не зашить, но как-то же надо выжить,

Себя грызу я внизу, но небо еще ниже.

Я человек-амфибия, хлопаю жаберной щелью,

То на берег, то к рыбе я, то обратно — качели,

Я ничего не вешу, меня ничем не утешить,

Горе мое — как море, в мотиве сплошные бреши.

Асимметрия

А знаешь, что это такое — жить с болью?

Конечно, ты — мастер боя, а я — ночное апноэ,

Ты каждым пальцем готов и убить, и быть убитым,

А я каждой клеткой люблю и хочу быть любимой.

Я своим порванным сердцем стучу явно не в ритме,

Путаю жесты, вместо концерта пою молитву,

Путаю воздух с водой, а воду с любовью,

Из состояний материи мне подойдет любое.

Я ведь дышу наощупь, зубами слушаю звуки,

Конечно бы, надо проще, но не прощают руки,

Вижу двумя лишь глазами, а сотня других ослепла,

Во мне так много тепла, что вода становится пеплом.

Лево неравно правому, и я бегу по кругу,

Волна идет по округе, дуга замыкает фугу,

Эта любовь — вода, я — рыба, не надо сети,

И не тащи все это в глухие тоннели Сета.

Асимметрия

А знаешь, что это такое — жить с болью?

Конечно, ведь ты почитаешь ее атрибутом роли

Я подняла эту долю, и даже что не под силу,

И не пойму, почему любовь меня не убила.

С этой огромной любовью я рядом с тобой не к месту,

Все для нее мало и повсюду ей тесно,

Меня не вмещают дома, не впускают пространства,

Я понимаю сама — мир мал моей страсти.

Радио бьет струёй из динамо-машины,

Я — мешанина из женщины и мужчины,

Вечность берет за плечи, и этот недуг не лечат,

Я не могу это выразить ни песней, ни речью.

Чем же еще я могу рассказать, что это такое?

Конечно, ты — мастер боя, а я — каноэ в иное.

В конце кина тишина, и закончена нота,

И слышится, как по лбу ползет капля пота.

Асимметрия

Менің өмірім асимметриялы екенін түсінемін,

Есік саңылауы – жануар, айналадағы терезе – құс,

Мен жорғалаушылардың шаңын, тік теңізді көремін

Айқас қанатты балықтар Дориан минорында жүзеді.

Сіз қанша уақытыңызды борттан тыс өткізесіз?

Сайқымазақ тортпен қанша рет лақтырылды,

Бетінде көп крем бар - және бұл бүкіл өлең,

Мен суға батып кеттім, енді қай жерде екенімізді білемін!

Жоғары вольтты сымдай жалаңашсың,

Мен реприз мен вольттың арасында тұрамын

Көптеген жылдар бойы мен осы сәтті армандадым - және ештеңе жоқ,

Мұның бәрі менің кітабымда ғана қызықты.

Қаншама жыл кіндігімді өсірдім

Сосын жанымды оңай шығарып алу үшін,

Жүрегімді жыртып, мұрнымды сипады

Және ол осы және осы қорқынышты жолды қалдырды.

Асимметрия

Енді мен балықтың тесілген күлкісімен тұрмын,

Ауру су элементінде тесіктерді бұзу мүмкін емес еді,

Мен үйсіз әлемімді көремін, су тартылған,

Менің шындығым біртүрлі – ол кімге болса да түсінікті.

Ол үнемі тесіктерге соғады және бұл жел су,

Мен сіздің денеңізді ұстадым, теріңіз қатты

Ер адам жылап, бәрін күшпен қабылдамауы керек,

Бұл, әрине, сүйкімді, бірақ ол қисық.

Сіз таңертең көзіңізді ашасыз - айналада тесік бар,

Дүниенің денесінде жара, дұрыс емес жағында серпілістер мен тесіктер бар,

Оларды тігу мүмкін емес, бірақ сіз қалай болғанда да аман қалуыңыз керек,

Мен төменде өзімді кеміремін, бірақ аспан одан да төмен.

Мен желбезек тесігі бар қосмекенді адаммын

Енді жағаға, сосын балыққа I, содан кейін кері - әткеншек,

Менің салмағым жоқ, мені ештеңе жұбата алмайды,

Менің мұңым теңіздей, Мотивте толассыз олқылықтар бар.

Асимметрия

Сіз азаппен өмір сүрудің қандай екенін білесіз бе?

Әрине, сіз шайқастың шеберісіз, ал мен ұйқы апноэмын,

Әрбір саусақпен сіз өлтіруге және өлтіруге дайынсыз,

Ал мен әр ұяшықпен жақсы көремін және сүйікті болғым келеді.

Мен жыртылған жүрегіммен қағып тұрмын, ырғағы жоқ,

Мен ым-ишараны шатастырамын, концерттің орнына дұға айтамын,

Мен ауаны сумен, суды махаббатпен шатастырамын,

Материялық күйлердің кез келгені маған сәйкес келеді.

Мен түрту арқылы тыныс аламын, дыбыстарды тістеріммен тыңдаймын,

Әрине, оңайырақ болуы керек, бірақ қолдар кешірмейді,

Мен екі көзіммен ғана көремін, ал жүз адам соқыр,

Бойымда қаншама жылу бар, су күлге айналады.

Сол жақ оңға тең емес, мен шеңбер бойымен жүгіремін

Толқын айналады, доға фуганы жабады,

Бұл махаббат су, мен балықпын, тор керек емес

Оның бәрін Set-тің артқы туннельдеріне сүйреп апармаңыз.

Асимметрия

Сіз азаппен өмір сүрудің қандай екенін білесіз бе?

Әрине, өйткені сіз оны рөлдің атрибуты деп санайсыз

Мен бұл үлесті көтердім, тіпті бұл қолымнан келмейді,

Ал махаббат мені неге өлтірмегенін түсінбеймін.

Осы үлкен махаббатпен мен сенің жаныңда жоқпын,

Ол үшін бәрі кішкентай және ол барлық жерде тар,

Олар мені үйде орналастырмайды, бос орындарға жібермейді,

Мен өзімді түсінемін - менің құмарлығым үшін әлем кішкентай.

Радио динамодан жарқырап тұр

Мен әйел мен еркектің араласуымын

Мәңгілік иығына түседі, бұл ауру емделмейді,

Оны әнмен де, сөзбен де жеткізе алмаймын.

Оның не екенін тағы қалай айта аламын?

Әрине, сіз жекпе-жектің шеберісіз, ал мен басқа каноэмін.

Туысқанның соңында үнсіздік орнап, нота бітті,

Ал маңдайыңда бір тамшы тер шығып жатқанын естисің.

Асимметрия