Площадь Ногина - Ольга Арефьева, Ковчег

Она стояла на площади Ногина

Так было проще понять, в чём её вина

Чем она грешна и кому должна

Как луна со дна стакана вина

Очередь пьяных кричала «Налей!»

Наркоманы в карманах несли по игле,

А прочая нечисть, кто на метле

Кто на чёрном козле, летели к Лысой горе

И каждый знал назубок свою роль

И каждый прохожий называл пароль

Похоже, лишь тот, кто не знает, в чём соль

Не сможет понять, зачем нужна эта боль

Она стояла одна, не видя окна

Позади стена, впереди спина

Вся в чёрном, словно вдова Ногина

Она ждала пробуждения весны ото сна

Эскалаторы шли в ритме танго Дали

Бесконечным фанданго текли нули

Инвалиды вдали брели, сняв костыли

Короли Манго-Манго несли бутыли

Незнакомка по Блоку, на шляпе перо

Неизвестное место на карте метро

Кольца на пальцах, на шее тавро

Мартобря тридцать третье, граница миров

Ты перестала пить коньяк по утрам?

Отвечай: да или нет?

Я мотаюсь между Ленинградом и Москвой

Я здесь чужой, я там чужой

Ой-ой-ой-ой-ой

Она была в плену своего тепла

И сквозь её пелену вода не текла

Дорога не шла за границу стекла

Пирога плыла снизу из-за угла

В мире есть семь и в мире есть три

Есть люди, у которых капитан внутри

Есть люди, у которых хризолитовые ноги

Есть люди, у которых между ног — Брюс Ли

Субботний вечер, и вот опять

Я собираюсь пойти потанцевать

Я надеваю штиблеты и галстук-шнурок

Я запираю свою дверь на висячий замок

На улице стоит ужасная жара, но я буду

Танцевать буги-вуги до утра

Ведь я люблю буги-вуги

Я люблю буги-вуги

Я люблю буги-вуги

Я люблю буги-вуги

Я люблю буги-вуги

Меня били-колотили в огороде, во кустах

Проломили мою голову в семнадцати местах

Левая нога — хрясь пополам!

(Мама, мама, что я буду делать?)

Правая нога — хрясь пополам!

(Мама, мама, как я буду жить?)

Канареечка жалобно поет

Раз поет, два поет, три поет

На четвертый петь перестает

Ол Ногин алаңында тұрды

Сондықтан оның кінәсі неде екенін түсіну оңайырақ болды

Неліктен ол күнәкар және кімге қарыз?

Бір стақан шараптың түбінен шыққан ай сияқты

Ішімдіктердің тізбегі «Төгіңіз!» деп айқайлады.

Нашақорлар қалталарында ине ұстаған,

Және басқа да зұлым рухтар, олар сыпырғышта

Кім қара ешкі мініп, Таз тауға ұшты

Әрі өз рөлін жатқа білетін

Және әрбір өтіп бара жатқан адам парольді атайды

Тұздың не екенін білмейтін адам ғана сияқты

Бұл ауырсынудың не үшін қажет екенін түсіну мүмкін емес

Ол терезені көрмей, жалғыз тұрды

Қабырғаның артында, артқы жағында

Ногиннің жесірі сияқты бәрі қара

Ол көктемнің ұйқыдан оянуын күтті

Эскалаторлар Далидің танго ырғағымен жүрді

Нөлдер шексіз фанданго сияқты ағып жатты

Мүгедектер балдақтарын шешіп, адасып кетті

Манго-манго патшалары бөтелкелерді алып жүрді

Блоктағы бейтаныс адам, қалпақтағы қауырсын

Метро картасындағы белгісіз орын

Саусақтарда сақиналар, мойындарда бренд

Отыз үшінші наурыз, Дүниелердің шекарасы

Сіз таңертең коньяк ішуді қойдыңыз ба?

Иә немесе жоқ деп жауап беріңіз?

Мен Ленинград пен Мәскеудің арасында жүрмін

Мен мұнда бөтенмін, ол жақта бөтенмін

Ой-ой-ой-ой

Ол өз жылуының тұтқыны болды

Ал оның пердесі арқылы су өтпеді

Жол әйнек шеңберінен шықпады

Бұрыштың кесірінен Пирога төменнен қалықтады

Дүниеде жеті, дүниеде үшеуі бар

Ішінде капитан бар адамдар бар

Хризолит аяқтары бар адамдар бар

Аяқтарының арасы бар адамдар бар - Брюс Ли

Сенбі түні, міне, тағы да барамыз

Мен билеуге барамын

Мен етік пен шілтерлі галстук кидім

Мен есігімді құлыппен құлыптаймын

Сыртта қорқынышты аптап бар, бірақ мен болады

Таң атқанша буги-вуги билеңіз

Себебі мен буги-вугиді жақсы көремін

Мен буги Вугиді жақсы көремін

Мен буги Вугиді жақсы көремін

Мен буги Вугиді жақсы көремін

Мен буги Вугиді жақсы көремін

Мені бақшада, бұталарда ұрып-соғып, ұрып-соқты

Басымды он жеті жерден сындырды

Сол аяқ - жартысы жарылған!

(Ана, ана, мен не істеймін?)

Оң аяқ - жартысы жарылған!

(Ана, ана, мен қалай өмір сүремін?)

Канария мұңайып ән айтады

Бір айтады, екі айтады, үш айтады

Төртіншіден ән айтуды тоқтатады