Папоротник - Ольга Арефьева, Ковчег

На руках моих древесная кора,

На ногах — рыбья чешуя,

За плечами двух серебряных крыльев размах,

Так кто же я?

О, я хотела бы плыть в воде

И в небе лететь,

Я б хотела расти в лесу зеленой сосной,

Господин мой Смерть.

Папоротник цветет,

Папоротник цветет,

Папоротник дает мед.

Мои волосы — лесные цветы и трава,

Глаза — два ручья,

Мое тело — песок, и земля — голова,

Так кто же я?

О, мне бы в зной медоносной пчелой

Над полем звенеть,

Через камни струиться водой ледяной,

Господин мой Смерть.

Папоротник цветет,

Папоротник цветет,

Папоротник дает мед.

Қолымда ағаш қабығы,

Аяқтарда - балық таразылары,

Екі күміс қанат иық артында,

Сонда мен кіммін?

О, мен суда жүзгім келеді

Және аспанда ұшыңыз

Мен орманда жасыл қарағай болып өскім келеді,

Раббым Өлім.

папоротник гүлдері,

папоротник гүлдері,

Папоротник бал береді.

Менің шашым - орман гүлдері мен шөптер

Көздер екі ағын

Денем құм, жер басым,

Сонда мен кіммін?

Әй, бал арасының қызуында болар едім

Алаңда шырылдау

Тастардың арасынан мұздай су ағады,

Раббым Өлім.

папоротник гүлдері,

папоротник гүлдері,

Папоротник бал береді.