Голем - Ольга Арефьева, Ковчег

Когда эти люди убиты горем —

Приходит к ним улыбающий Голем,

Во рту бумажка на арамейском,

А в ней — из песни слова «мы вместе!».

Всегда одетый в одно и то же,

Он то старее, а то моложе,

Он то нежнее, то грубиян,

Он то трезв, то пьян.

Когда эти люди кричат и смеются —

Приходит к ним ветер революций,

И он поёт песни в дырявом конверте,

Я была на концерте — жаль, что он о смерти.

Когда эти люди хотят дать жару,

Они начинают петь под гитару.

Мне нравятся их довольные морды,

Жаль, что все их песни на те же аккорды.

Бұл адамдардың жүрегі ауырғанда

Оларға күлімсіреген Голем келеді,

Аузында арамей тілінде бір жапырақ қағаз,

Ал онда – әннен «біз біргеміз!» деген сөздер бар.

Әрқашан бірдей киінген

Ол не үлкен, не кіші,

Ол енді нәзік, содан кейін дөрекі,

Ол не ессіз, не мас.

Бұл адамдар айқайлап күлгенде -

Оларға төңкеріс желі келеді,

Ол саңылаулы конвертте ән айтады,

Мен концертте болдым - бұл өлім туралы болғаны өкінішті.

Бұл адамдар жылу бергісі келгенде,

Олар гитарамен бірге ән айта бастайды.

Маған олардың қанағаттанған тұмсығы ұнайды,

Өкініштісі, олардың барлық әндері бір аккордта.