Запах снега - Олег Митяев

Запах снега

Как давно мы с этим озером не виделись!

Просто не было дороги у меня,

А сегодня — даже сумерки обиделись,

И по краю ни единого огня.

Навалилась тишина и мгла кромешная,

Я как будто бы от поезда отстал.

Но, глаза закрыв, почувствую, конечно, я,

Что вернулся, наконец, в свои места.

Припев:

Несут после долгого бега

Озёрные ветры из тьмы

Мне запах уставшего снега

Второй половины зимы.

Как давно мы с этим городом не виделись

В одуванчиках февральских фонарей!

И откуда выходные эти выдались,

Как каникулы из наших детских дней?

Обойти своих знакомых было некогда,

А сегодня это кажется легко.

Ведь теперь и навестить почти что некого —

Многих нет, а кто уехал далеко.

Припев:

И только по-прежнему в небо

Струятся цветные дымы

И запах уставшего снега

Второй половины зимы.

А с тобой и доведётся если встретиться,

То друг друга нам, наверно, не узнать.

Только память кинопленкою завертится

И устанет имена перебирать.

Просто были мы случайными прохожими,

Увидавшими друг друга только раз,

Мы не знаем, как всё время это прожили

И как дальше в жизни сложится у нас.

Припев:

Но помнится мне, где бы не был,

Какими тогда были мы,

И запах уставшего снега

Второй половины зимы.

Алтай.

Белокуриха.

Август 2004

Қардың иісі

Бұл көлді көрмегенімізге қанша уақыт болды!

Менде амал жоқ,

Ал бүгін - тіпті ымырт та ренжіді,

Ал шетінде бірде-бір өрт жоқ.

Тыныштық орнап, қараңғылық басты,

Пойыздан қалып қойғандай болдым.

Бірақ, көзімді жұмып, мен, әрине, мен сезінемін

Ол ақыры өз орнына оралды.

Хор:

Ұзақ жүгіруден кейін жеткізілді

Қараңғылықтан көл жел соғады

Мен шаршаған қардың иісін сеземін

қыстың екінші жартысы.

Бұл қаланы көрмегенімізге қанша уақыт болды

Ақпан шамдарының одуваншығында!

Бұл демалыс қайдан келді,

Бала кезіміздегі мерекелер қалай өтіп жатыр?

Достарымды айналып өтуге уақыт болмады,

Ал бүгін бұл оңай сияқты.

Өйткені, қазір баратын ешкім жоқ -

Көбі кетті, кейбірі алысқа кетті.

Хор:

Тек әлі аспанда

Түсті түтін ағып жатыр

Ал шаршаған қардың иісі

қыстың екінші жартысы.

Ал сіз кездесесіз,

Бір-бірімізді танымайтын шығармыз.

Тек естелік пленка сияқты орап қалады

Ал ол атауларды сұрыптаудан шаршайды.

Біз жай ғана кездейсоқ өтіп бара жатқан адамдар едік,

Бір-бірін тек бір рет көру

Біз оны үнемі қалай өмір сүргенімізді білмейміз

Және бұл біздің өмірімізде қалай болады.

Хор:

Бірақ есімде, мен қайда болсам да,

Сонда біз қандай едік?

Ал шаршаған қардың иісі

қыстың екінші жартысы.

Алтай.

Белокуриха.

2004 жылдың тамызы