Под занавес - Олег Митяев

Номинально пустынник,

но в душе — скандалист,

отдает за полтинник —

за оранжевый лист —

свои струпья и репья,

все вериги — вразвес, —

деревушки отрепья,

благолепье небес.

Отыскав свою чашу,

он, не чувствуя ног,

устремляется в чащу,

словно в шумный шинок,

и потом, с разговенья,

там горланит в глуши,

обретая забвенье

и спасенье души.

На последнее злато

прикупив синевы,

осень в пятнах заката

песнопевца листвы

учит щедрой разлуке.

Но тому — благодать —

лишь чужбину за звуки,

а не жизнь покидать.

Номиналды шөл,

бірақ жүрегінде - төбелесші,

елу долларға береді -

апельсин жапырағы үшін -

олардың қотырлары мен бөртпелері,

барлық тізбектер - салмағы бойынша, -

жыртқыш ауылдар,

аспан сұлулығы.

Сіздің шыныаяқыңызды табу

ол аяқтарын сезбей,

тоғайға жүгіреді,

шулы шина сияқты,

содан кейін әңгіме арқылы

айдалада айғайлар бар,

ұмыту

және жанның құтқарылуы.

Соңғы алтын үшін

көк сатып алу,

күн батқан жерлердегі күз

жапырақ жыршысы

жомарт бөлуге үйретеді.

Бірақ бұл - рақым -

тек дыбыстар үшін бөтен ел,

өмірден кетпеу.