Алыкель - Олег Митяев

Улетал, почти не мело в стылом Алыкеле,

Ночь лежала синим стеклом в тихой колыбели,

Улетал и жизнь вспоминал на этом холоде,

Сколько звезд я дорисовал там, в серпе-молоте!

А полярная ночь ох, и долгая,

И сумел превозмочь чувство долга я,

И сумел превозмочь в себе чувство долга я.

Вот, казалось бы, и лети, рви истертую нить,

Сколько вёсен должно пройти, чтобы все позабыть?

Позабыть, как хотелось петь, петь да выть ночами,

Позабыть бескрайнюю степь, что легла между нами.

А полярная ночь ох, и тёмная,

Адской темени дочь ты приёмная,

Адской темени стала дочь ты приёмная.

Улетал и все забирал, что скопил не за год,

Все, что пропито год за два, да золота полный рот.

Улетай, не болтай, что здесь тесно, |

Где у севера край — неизвестно, |

2 раза

Где у севера самый край — неизвестно.

|

Ұшып кетті, мұздаған Алыкелде қар жоқ дерлік,

Тыныш бесіктегі көк шыныдай түн жатты,

Ұшып кеттім, мына суықта өмір есіме түсті,

Мен онда қанша жұлдыз тарттым, Орақ пен балғамен!

Ал полярлық түн о, және ұзақ,

Мен парыз сезімін жеңе алдым,

Ал мен парыз сезімін жеңе білдім.

Міне, ұшатын сияқты, тозған жіпті үзіп,

Барлығын ұмыту үшін қанша көктем өту керек?

Түнде қалай ән айтқыңыз келетінін, ән айтқыңыз келетінін ұмытыңыз,

Арамызда жатқан шексіз даланы ұмыт.

Ал полярлық түн, о, қараңғы,

Тозақ қараңғы, сен асырап алған қызсың,

Тозақтың тәжі сенің асырап алған қызыңа айналды.

Ұшып кетті де, бір жылға жетпей жиған-тергенін алды,

Екі жылда ішкеннің бәрі, бірақ бір ауыз алтын.

Ұшып кетіңіз, бұл жерде толып жатыр деп сөйлемеңіз, |

Солтүстіктің шеті белгісіз қайда, |

2 рет

Солтүстіктің қай жері белгісіз.

|