Habitantes - Santaflow, Norykko

A principios del siglo veintiuno, la Tierra era un lugar enfermo

Sus pobladores

Saturados de estímulos externos

Que adormecían sus cerebros

Habían perdido la capacidad de sentir

De empatizar con otros seres humanos

De pensar por sí mismos

Y en los albores de la civilización global

Una inmersa descarga de información incoherente

Sacudió el entrelazado tejido cibernético

Por el que estaban conectados

Ese fue el inicio de la revolución, la revolución de sus habitantes

Aletargados, impedidos, habitantes

Prisioneros, inconscientes, dominados sin saberlo ver

Gente corriente bajo el sol

Tú, yo, los bellos durmientes

Por aquí todo bien

Yo tengo internet, ¿Y qué más podría querer?

Amén, la tele está bien

Llego a fin de mes, hay leche dentro del café

No te preocupes por mañana, esta tarde todo está okey

Mierda, algo me falla, ya no funcionan esas palabras

Como un despertar, siento mi alma llorar

No entiendo por qué no encuentro mi fe

De repente cambia el color, algo me duele en mi interior

Puedo ver los ojos de la gente que pasa

Duda, decepción, moscas en la red

Aire viciado a mi alrededor, siento estrecharse la habitación

Y un enorme cúmulo de polución

Coronando el cielo de nuestra prisión

Voces gritando y solo hay silencio

Quiero moverme pero no puedo

Esto no es como los videojuegos

No hay punto de salvado ni tengo varios intentos (¿ok?)

Almas que divagan y no saben dónde van

Pollos sin cabeza ni alas para volar

Hombres sin creencias que caminan por inercia

En esta tierra en decadencia pintada de oscuridad

Tipos sin escrúpulos tienen la autoridad

Pláticas infestas contrarias a la verdad

Locos comandantes sostienen sus estandartes

Apostándose a los naipes a toda la humanidad

Aletargados, impedidos, habitantes

Prisioneros, inconscientes, dominados sin saberlo ver

Cómo saber (¿Cómo?) donde están las respuestas

Cegados por la luz (luz), sordos por estridencias

En este mundo loco, en esta tierra enferma

Privada de memoria por heridas de guerra

Quisiera adormilarme, sentirme como antes

Poder rebobinar, parar en ese instante

Hace 5 minutos la cosa era más fácil

Aunque cuando sigues al conejo no hay escape

Y me niego a creer, no puede ser

Que ya esté escrito en el papel

El rumbo de este barco a la deriva

Kamikaze y suicida que está a punto de caer

Si yo desperté, otros también, hay esperanza al parecer

No somos inocentes solo entes supervivientes

Que cuestionan su papel

Quiero volar, a otro lugar

Reencarnarme en otro ser espacial

Supercósmico, extraplanetario y divino

Echar un pulso al destino

Y despegar, quiero ver lo que hay más allá

Tener un encuentro especial

Alienígenas que nos muestren otros caminos

Redescubrir el sentido

Aletargados, impedidos, habitantes

Prisioneros, inconscientes, dominados sin saberlo ver

Aletargados, impedidos, habitantes

Жиырма бірінші ғасырдың басында Жер ауру мекені болды

оның тұрғындары

Сыртқы ынталандырулармен қаныққан

бұл олардың миын оятты

Олар сезіну қабілетін жоғалтты

Басқа адамдармен эмпатияда болу

өздері үшін ойлау

Ал жаһандық өркениеттің таңында

Сәйкес келмейтін ақпаратты иммерсивті жүктеу

Ол тоғысқан кибернетикалық матаны сілкінді

олар арқылы байланысқан

Бұл революцияның басы, оның тұрғындарының революциясы болды

Летаргиялық, мүгедек, тұрғындар

Тұтқындар, санасыз, білмей үстемдік етті

Күн астында жүгіретін адамдар

Сіз, мен, ұйықтап жатқан арулар

мұнда бәрі жақсы

Менде интернет бар, мен тағы не қалаймын?

Аумин, теледидар жақсы

Айдың соңына жеттім, кофенің ішінде сүт бар

Ертеңгі күнді уайымдама, бүгін түстен кейін бәрі жақсы

Шүкір, маған бірдеңе болды, бұл сөздер енді жұмыс істемейді

Оянғандай жаным жылап жатыр

Неге сенімімді таба алмай жүргенімді түсінбеймін

Кенет түсі өзгеріп, ішімде бірдеңе ауырады

Мен өтіп бара жатқан адамдардың көздерін көріп тұрмын

Күмән, көңілсіздік, торда ұшады

Айналамдағы қатып қалған ауа, мен бөлменің тар екенін сеземін

Және ластаудың үлкен жинақталуы

Біздің түрменің аспанын тәжі

Айқайлаған дауыстар, тек тыныштық

Мен қозғалғым келеді, бірақ мүмкін емес

Бұл бейне ойындар сияқты емес

Сақтау нүктесі жоқ немесе бірнеше әрекетім жоқ (жақсы?)

Қайда барарын білмей адасып жүрген жандар

Ұшатын басы мен қанаты жоқ тауықтар

Инерциямен жүретін сенімсіз адамдар

Қараңғылыққа боялған бұл шіріген елде

Ынтымағы жоқ жігіттерде билік бар

Жұқтырғандар шындыққа қайшы сөйлейді

Ақылсыз командирлер туларын ұстап тұр

Бүкіл адамзатқа карталарға ставка

Летаргиялық, мүгедек, тұрғындар

Тұтқындар, санасыз, білмей үстемдік етті

Жауаптардың қайда екенін қалай білуге ​​болады (Қалай?).

Жарықтан соқыр (жарық), саңыраудан саңырау

Мына жынды дүниеде, мына ауру елде

Соғыс кезіндегі жарақаттан есте сақтау қабілетінен айырылған

Мен ұйықтағым келеді, бұрынғыдай сезінемін

Артқа айналдыру мүмкіндігіңіз болса, дәл қазір тоқтаңыз

5 минут бұрын бәрі оңай болды

Қоянның соңынан ерсең де қашып құтыла алмайсың

Ал мен сенуден бас тартамын, олай болуы мүмкін емес

Ол қазірдің өзінде қағазға жазылған

Бұл дрейфтік кеменің жүру жолы

Камикадзе және құлағалы тұрған суицид

Мен оянсам, басқалар да, үміт бар сияқты

Біз кінәсіз емеспіз, тек аман қалған тұлғалармыз

кім өз рөліне күмән келтіреді

Мен басқа жерге ұшқым келеді

Басқа кеңістікте реинкарнация

Суперғарыштық, планетадан тыс және құдайлық

Тағдырға тамыр соғу

Ал ұшып кетіңіз, мен одан әрі не жатқанын көргім келеді

арнайы кездесу өткізеді

Шетелдіктер бізге басқа жолдарды көрсету үшін

мағынасын қайта ашу

Летаргиялық, мүгедек, тұрғындар

Тұтқындар, санасыз, білмей үстемдік етті

Летаргиялық, мүгедек, тұрғындар