Risveglio - Niccolò Fabi

Finestre aperte a fare entrare aria buona

E lettere venute da lontano

La mia vittoria è stringerti la mano

E passeggiare

Nuova luce e vento sulle ragnatele

Un appuntamento dato senza orario

Dove s’incontrano le rette parallele

Ed aspettare

E il solito risveglio non è più lo stesso

La solita finestra non è più la stessa

Io non voglio andare via da tutto questo

O almeno non adesso

Amore che ha scoperto dove mi nascondevo

Mi fa sentire nato in questo istante

Poi due bocche unite che si aprono lentamente

E respirare

E il solito respiro non è più lo stesso

La solita finestra non è più la stessa

Il solito orizzonte non è più lo stesso

Io non voglio andare via da tutto questo

O almeno non adesso

Терезелер таза ауаға кіру үшін ашық

Алыстан келген хаттар

Менің жеңісім – қолыңды қысу

Және серуендеу

Өрмектерде жаңа жарық пен жел

Уақытсыз берілген кездесу

Параллель түзулердің түйіскен жері

Және күтіңіз

Ал әдеттегі ояну бұрынғыдай емес

Әдеттегі терезе бұрынғыдай емес

Мен мұның бәрінен алыстағым келмейді

Немесе, кем дегенде, қазір емес

Менің жасырынған жерімді ашқан махаббат

Бұл мені осы сәтте туылғандай сезінеді

Сосын баяу ашылатын екі ауыз қосылды

Және дем ал

Ал әдеттегі тыныс алу бұрынғыдай емес

Әдеттегі терезе бұрынғыдай емес

Кәдімгі көкжиек бұрынғыдай емес

Мен мұның бәрінен алыстағым келмейді

Немесе, кем дегенде, қазір емес