Casa 69 - Negramaro

C'è un treno che passa

La casa che trema

E il cielo si piega

Su rovi d’attesa

E un brivido corre

Lungo tutta la schiena

Sono anni di merda

Forse un livido appena

È la vita che passa

È il tuo cuore che trema

È il mio corpo a piegarsi

Sui tuoi nervi di tela

Sono rami le ossa

E una foglia è già morta

Non arriva più l’aria

Alla testa

Che importa a noi?

Che importa poi?

Tanto il tempo

Passa e passerà

Come il treno andrà

Verso un’altra direzione

Che nessuno mai saprà

Che importa a noi?

Che importa poi?

Tanto il treno

Passa e passerà

C'è un treno che passa

Tra i ricordi e la schiena

Si colora di sangue

Questo cielo di sera

E si tuffa nel fango

Come fossi di crema

Io rimango nell’ombra

Disegnato su tela

È la vita che passa

È il tuo culo che trema

È il mio corpo che annega

In un mare di cera

Son cristallo le ossa

Muore l’ultima foglia

E questi anni di merda

Sono un livido appena

È la vita che passa

È il tuo cuore che trema

È il mio corpo a piegarsi

Sui tuoi nervi di tela

Sono rami le ossa

E una foglia è già morta

Non arriva più l’aria

Alla testa

Che importa

Non ne vale la pena

Più di partire

Non ne vale la pena

Io non voglio morire

Tra i fantasmi di turno

Io non voglio sparire

Tra i fantasmi d’autunno

Voglio solo dormire

Come fa nell’autunno

Quest’estate già spenta

Nei tuoi occhi si è spenta

Come questo treno che passa

C'è un treno che passa

Questo treno che passa

C'è un treno che passa

Noi…

Пойыз өтіп бара жатыр

Дірілдеп тұрған үй

Ал аспан иіледі

Күтетін бұталар туралы

Ал діріл жүгіреді

Артқы жағында

Бұл жылдардың ауыртпалығы

Мүмкін жай ғана көгерген

Бұл өмір өтеді

Сенің жүрегің дірілдейді

Менің денем иіліп тұр

Сіздің кенеп нервтеріңізде

Сүйектер – бұтақтар

Ал жапырақ қазірдің өзінде өліп қалды

Ауа енді келмейді

Басына

Оның бізге не қатысы бар?

Сонда не маңызды?

Көп уақыт

Ол өтеді және өтеді

Пойыз қалай жүреді

Басқа бағытқа

Ешкім ешқашан білмейтінін

Оның бізге не қатысы бар?

Сонда не маңызды?

Екеуі пойыз

Ол өтеді және өтеді

Пойыз өтіп бара жатыр

Естеліктер мен артқы жағының арасында

Ол қанға боялған

Бұл кешкі аспан

Ал лайға батып кетеді

Мен кремнен жасалған сияқтымын

Мен көлеңкеде қалдым

Кенепте сызылған

Бұл өмір өтеді

Дірілдеп тұрған сенің есегің

Суға батып бара жатқан менің денем

Балауыз теңізінде

Сүйектер кристалды

Соңғы жапырақ өледі

Және бұл жылдар

Мен жай ғана көгеріп қалғанмын

Бұл өмір өтеді

Сенің жүрегің дірілдейді

Менің денем иіліп тұр

Сіздің кенеп нервтеріңізде

Сүйектер – бұтақтар

Ал жапырақ қазірдің өзінде өліп қалды

Ауа енді келмейді

Басына

Кімнің шаруасы

Бұл тұрарлық емес

Кеткеннен артық

Бұл тұрарлық емес

Менің өлгім келмейді

Кезекші аруақтардың арасында

Мен жоғалып кеткім келмейді

Күздің елестерінде

Мен жай ғана ұйықтағым келеді

Күзде болғандай

Биылғы жаз тынды

Сіздің көзіңізде ол өшіп қалды

Мына пойыз өтіп бара жатқан сияқты

Пойыз өтіп бара жатыр

Бұл өтіп бара жатқан пойыз

Пойыз өтіп бара жатыр

Біз…