Адыйшоўшым - Naka

На вашых магілах мы справім вясельле

І душы зальём старадаўнім віном.

Успомнім,

Як дні нашы ў нетры ляцелі,

Каб больш не вярнуцца ніколі ізноў.

Мы ў майскія ночы паплачам над вамі,

Раскажам вам вашы

Пачуцьці

І сны,

Як сэрца квітнее зарой і агнямі,

Як граюць жаданьні на струнах вясны.

А ў доўгія ночы зімовых ігрышчаў,

Пад дальнія скрыпкі начных палазоў

Раскажам,

Як вецер бязьлітасна сьвішча,

Цярушачы ў полі зьмярцьвелы свой боль…

Там хвойка ўпала з надломаным крыкам.

Там сьвежай крывёй пралілася зара.

На захад узьняў хтось марозныя пікі

І кліча ў бойку ўзбураны край.

Мы вучымся жыць.

Мы ствараем законы.

Мы марым аб дальняй нязнанай красе.

У бойку ідзём,

Паміраем з праклёнам,

І сьмерць нам вянкі на магілы нясе.

А можа быць, такжа

Праз слоту нядолі

Мы пойдзем,

Памром

І ня вернемся зноў.

Хтось будзе на нашых магілах вясной

Сьпяваць з захапленьнем пра шчасьце

І волю!

Молаларыңызда той жасаймыз

Біздің жанымызды көне шараппен толтырыңыз.

Еске алайық

Күндеріміз айдалада ұшқанда,

Ешқашан қайта оралмау үшін.

Мамыр түндерінде сен үшін жылаймыз,

Біз сізге өзіңізді айтамыз

Сезімдер

Ал армандар,

Жүрек таң атып, нұр шашқанда,

Қалай ойнайды көктемнің қылында.

Қысқы ойындардың ұзақ түндерінде,

Түнгі альпинистердің алыстағы скрипкаларының астында

Мен саған айтамын

Аяусыз ысқырған желдей,

Далада үйкелу оның ауырсынуын өлтірді ...

Сол жерде ине сынған дауыспен құлап кетті.

Таң сол жерде таза қанмен төгілді.

Біреу батысқа қарай аязды шыңдарды көтерді

Ал төбелеске шақырады.

Біз өмір сүруді үйренеміз.

Біз заңдар шығарамыз.

Біз алыстағы белгісіз сұлулықты армандаймыз.

Күресейік,

Қарғыспен өлеміз,

Ал өлім бейітімізге гүл шоқтарын қояды.

Немесе солай болуы мүмкін

Қасірет ұясы арқылы

Біз барамыз

мен өлдім

Ал енді қайтып келме.

Көктемде бейітімізде біреу болады

Бақыт туралы рахаттана ән айт

Және бостандық!