Последняя песня - Найк Борзов

Ты слышишь, слышишь,

Как сердце стучится, стучится.

По окнам, по окнам,

По крыше, как дождик.

Твой нерв на исходе.

Последняя капля,

Последний луч света,

Последний стук сердца.

Ты видишь, видишь

Умирает в огне преисподней

Сиреневый мальчик.

Он сильно напуган, подавлен.

Он пишет картину

Собственной кровью,

Своими слезами

И просит прощенья.

Я стукнул в окошко

Хвостом своим, пролетая над домом,

Яркой кометой,

Рассекающей вечность и темное небо.

Ты выйдешь из кухни

В ситцевом платье,

Чтобы в последний раз повидаться

И попрощаться.

Я буду любить тебя вечно.

Естідің бе, естисің бе

Жүрек қалай соғып тұрса, соғады.

Терезелер арқылы, терезелер арқылы

Төбеде жаңбыр сияқты.

Жүйкең таусылып барады.

Соңғы тамшы,

Соңғы жарық сәулесі

Жүректің соңғы соғуы.

Көрдіңіз бе, көресіз

Тозақ отында өледі

Лилак бала.

Ол қатты қорқады, депрессияға ұшырайды.

Ол сурет салады

Өз қаныммен

Көз жасыммен

Және кешірім сұрайды.

Мен терезені қақтым

Құйрығымен үйдің үстінен ұшып,

жарқын комета,

Мәңгілік пен қараңғы аспанды кесіп өту.

Сіз ас үйден шығасыз

Баспа көйлегінде

Сізді соңғы рет көру үшін

Ал қош айт.

Мен сені мәңгі сүйетін боламын.