Morir O Matar - Nacho Vegas

Te sentaste justo al borde del sofá

Como si algo allí te fuera a morder

Dijiste: «Hay cosas que tenemos que aprender

Yo a mentir y tú a decirme la verdad

Yo a ser fuerte y tú a mostrar debilidad

Tú a morir y yo a matar.»

Y después se hizo el silencio y el silencio fue a parar

A una especie de pesada y repartida soledad

Y la soledad dio paso a un terror que hacia el final

Nos mostró un mundo del que ninguno quisimos hablar

Y así eran nuestras noches y así era nuestro amor

Comenzaba en el silencio, continuaba en el terror

Y otra vez de allí al silencio.

Dime, ¿para qué hablar

De lo que pudo haber sido y de lo que jamás será

Tratando de adivinar qué fue eso que hicimos tan mal?

Si, en fin, se trata de morir o de matar

Así que, si aún andas por aquí

Y alguien vuelve a prometerte amor

Con dinero, encanto y alguna canción

Por favor, prepárate para huir

Vete lejos y limítate a observar

Esta escena tan vulgar

Conoció a unas cien mujeres y a cincuenta enamoró

Conoció a otros tantos hombres y con tantos se acostó

Y fundió todo el dinero y la gente se cansó

De escuchar noche tras noche la misma triste canción

Y ahora ve que el universo es un lugar vacío y cruel

Cuando no hay nada mayor que su necesidad en él

Y encendiendo un cigarillo se comienza a torturar

Y habrá cerca alguien gritándole «hágase tu voluntad»

Y el «la culpa sólo en parte es mía y en parte lo es de los demás»

De lo que se trata es de morir o de matar, de morir o matar

Fue aquella gitana que nos leyó el porvenir

Dijo «uno es el asesino y el otro el que va a morir»

Y salimos de allí y me mirarte asustada y el miedo sonó en tu voz:

«antes de que tú me mates, prefiero matarme yo»

Y emprendiste así tu huida y yo corrí a mi habitación

Y mezclé en una cuchara el polvo blanco y el marrón

Y con la sangre aún resbalando te llamé desde ese hotel:

«Por favor, entiende que algo no funciona en mí muy bien»

Y al otro lado te oí llorar y yo seguí y no colgué

Y me suplicaste: «Déjame de una vez, déjame de una vez»

Y tus párpados cayendo se me antojan guillotinas

Y te observaré durmiendo y me pondré a susurrar:

«nuestras almas no conocen el reposo vida mía

Pero si hay algo que es cierto es que

Te quiero un mundo entero con su belleza y su fealdad

¿Por qué no puedes aceptar que esto no se trata más

Que, amor mío, de morir o de matar, de morir o matar?»

Moriré, moriré, moriré …

Moriré, moriré y es lo único que sé

Moriré, moriré …

Moriré y cuando lo haga al fin ya nada va a impedirme descansar

Y así obtendré la santa paz que en vida no gocé jamás

Pues hasta morir la única opción siempre es matar, siempre matar

Сіз диванның шетіне отырдыңыз

Бірдеңе сізді тістеп алатын сияқты

Сіз: «Біз үйренуіміз керек нәрселер бар

Мен өтірік айтамын, сен маған шындықты айт

Мен күшті боламын, ал сен әлсіздігіңді көрсет

Сен өл, мен өлтіремін».

Содан кейін тыныштық орнап, тыныштық тоқтады

Ауыр және таралған жалғыздық түріне

Ал жалғыздық ақыры қорқынышқа жол берді

Ол бізге ешқайсымыз айтқысы келмейтін дүниені көрсетті

Түндеріміз де, махаббатымыз да солай болды

Үнсіз басталды, үреймен жалғасты

Тағы да сол жерден үнсіздікке.

Айтыңызшы, неге сөйлесіңіз

Не болуы мүмкін және ешқашан болмайтын нәрсе

Нені қателескенімізді болжауға тырысасыз ба?

Егер, ақыр соңында, бұл өлу немесе өлтіру туралы болса

Сондықтан, егер сіз әлі де қасыңызда болсаңыз

Ал біреу сізге қайтадан сүйемін деп уәде береді

Ақшамен, сүйкімділікпен және біраз әнмен

Өтінемін, қашуға дайындалыңыз

Кетіңіз де, қараңызшы

Бұл дөрекі көрініс

Ол жүзге жуық әйелді кездестіріп, елуге ғашық болды

Ол қаншама еркекті кездестірді, қаншама адаммен жатты

Ал ол барлық ақшаны ерітіп, халық шаршады

Түннен түнге сол бір мұңды әнді тыңдау

Ал енді ол ғаламның бос және қатыгез жер екенін көреді

Онда сенің қажеттілігіңнен артық ештеңе болмаған кезде

Ал темекі тұтату азаптай бастайды

Жақын жерде біреу «сенің қалауың орындалады» деп айқайлайды.

Ал «кінә тек ішінара менікі және ішінара басқалардың кінәсі»

Мұның бәрі өлу немесе өлтіру, өлу немесе өлтіру

Бізді болашақты оқыған сол сыған болатын

Ол «біреуі өлтіруші, екіншісі өледі» деді.

Біз ол жерден шықтық, мен саған қорқып қарадым және сенің дауысыңда қорқыныш естілді:

«Сен мені өлтіргенше, мен өзімді өлтіргенді қалаймын»

Ал сіз қашуды осылай бастадыңыз, мен бөлмеме жүгірдім

Ал мен ақ ұнтақ пен қоңырды қасықпен араластырдым

Қан әлі тамып тұрған кезде мен сізге қонақүйден телефон соқтым:

«Менімен бір нәрсе жақсы жұмыс істемейтінін түсініңіз»

Ал ар жағында сенің жылағаныңды естідім де, телефонды қойған жоқпын

Ал сен маған жалбардың: «Мені бір рет таста, мені бір рет таста»

Ал сенің салбырап тұрған қабақтарың маған гильотина сияқты көрінеді

Мен сенің ұйықтап жатқаныңды бақылап, сыбырлаймын:

«Жанымыз тыныштықты білмейді, менің өмірім

Бірақ белгілі бір нәрсе болса, ол сол

Мен сені сұлулығымен және ұсқынсыздығымен бүкіл әлемді жақсы көремін

Неліктен бұл енді туралы емес екенін қабылдай алмайсыз

Не, махаббатым, өлу ме, әлде өлтіру, өлу немесе өлтіру?»

Өлемін, өлемін, өлемін...

Мен өлемін, мен өлемін және бұл менің білетінім

Өлемін, өлемін...

Мен өлемін, ақырында өлемін, демалуыма ештеңе кедергі болмайды

Осылайша мен өмірімде ешқашан рахаттанбаған қасиетті тыныштыққа ие боламын

Өлгенше, жалғыз амал - әрқашан өлтіру, әрқашан өлтіру