До восхода - Миша Смирнов

Три ночи на часах, и я не могу уснуть.

Столько мыслей в голове, что в них можно утонуть.

Вечно в поисках себя.

Я не могу выбрать верный шаг вперёд.

Почему депрессия привычное состояние?

Мы всегда грустим.

Что за наказание?!

Тратим время впустую, а оно —

Так быстро идёт!

Но кто знает —

Что нас ждёт, что обойдёт —

Но сегодня всё равно,

Ведь я не знаю с кем я заодно.

И я, мог бы остаться до восхода.

Хочу туда, где моя свобода!

Но что мы найдём?

Куда мы идём?

Нам надо собраться, прибавить ходу —

Идти туда, где нас ждёт свобода!

Но что мы найдём там, куда мы идём?

Я замер, мне не нужен никто.

И в четырёх стенах не могу найти покой.

Мне так хочется, чтоб чувства мои летали.

Я увидел их птицами в небе Тая.

Гитара в руках, я забыл про ноты.

Перебираю всё что было, только с ней я кто-то.

Последний вдох и последний аккорд

Станет чем-то новым… Неизбежен исход.

Что нас ждёт, что обойдёт —

Но сегодня всё равно,

Ведь я не знаю с кем я заодно.

И я, мог бы остаться до восхода.

Хочу туда, где моя свобода!

Но что мы найдём?

Куда мы идём?

Нам надо собраться, прибавить ходу —

Идти туда, где нас ждёт свобода!

Но что мы найдём там, куда мы идём?

Уже так темно и лишь костёр согревает нас.

Может он погаснет, но не уйдёт огонь из моих глаз.

Пропаду завтра навсегда, но воспоминания все оставлю.

Я напишу тебе сюда, а в моём письме тебе отправлю.

И я, мог бы остаться до восхода.

Хочу туда, где моя свобода!

Но что мы найдём?

Куда мы идём?

Нам надо собраться, прибавить ходу —

Идти туда, где нас ждёт свобода!

Но что мы найдём там, куда мы идём?

Куда мы идём?

Сағат үш түн, мен ұйықтай алмаймын.

Менің басымда көптеген ойлар бар, сіз оларға батып кетуіңіз мүмкін.

Әрқашан өзіңді ізде.

Мен алға қадамды дұрыс таңдай алмаймын.

Неліктен депрессия жиі кездеседі?

Біз әрқашан қайғымыз.

Қандай жаза бар?!

Біз уақытты босқа өткізіп жатырмыз, бірақ солай

Бұл өте жылдам!

Бірақ кім біледі -

Бізді не күтіп тұр, не айналып өтеді -

Бірақ бүгін, бәрібір,

Өйткені, мен бір уақытта кіммен жүргенімді білмеймін.

Ал мен күн шыққанша тұра аламын.

Мен еркіндігім бар жерге барғым келеді!

Бірақ біз не табамыз?

Біз қайда барамыз?

Біз жиналуымыз керек, жылдамдатуымыз керек -

Бізді еркіндік күтіп тұрған жерге барыңыз!

Бірақ біз баратын жерден не табамыз?

Мен қатып қалдым, маған ешкім керек емес.

Ал төрт қабырғадан тыныштық таба алмаймын.

Мен сезімдерімнің ұшып кеткенін қалаймын.

Мен оларды Тай аспанындағы құстар сияқты көрдім.

Қолымда гитара, ноталарды ұмытып кетіппін.

Мен болғанның бәрін реттеймін, тек мен онымен біргемін.

Соңғы дем және соңғы аккорд

Жаңа нәрсеге айналады... Нәтижесі сөзсіз.

Бізді не күтіп тұр, не айналып өтеді -

Бірақ бүгін, бәрібір,

Өйткені, мен бір уақытта кіммен жүргенімді білмеймін.

Ал мен күн шыққанша тұра аламын.

Мен еркіндігім бар жерге барғым келеді!

Бірақ біз не табамыз?

Біз қайда барамыз?

Біз жиналуымыз керек, жылдамдатуымыз керек -

Бізді еркіндік күтіп тұрған жерге барыңыз!

Бірақ біз баратын жерден не табамыз?

Қазірдің өзінде қараңғы, тек от бізді жылытады.

Мүмкін сөніп қалар, бірақ от көзімнен кетпейді.

Ертең мен мәңгілікке жоғаламын, бірақ мен барлық естеліктерді қалдырамын.

Мен сізге осында жазамын, хатымда мен оны сізге жіберемін.

Ал мен күн шыққанша тұра аламын.

Мен еркіндігім бар жерге барғым келеді!

Бірақ біз не табамыз?

Біз қайда барамыз?

Біз жиналуымыз керек, жылдамдатуымыз керек -

Бізді еркіндік күтіп тұрған жерге барыңыз!

Бірақ біз баратын жерден не табамыз?

Біз қайда барамыз?