Hermetical Orchard - Mechanical Poet

A sleepy loft attired in haze

Subsiding in the maze

Within a weedy bog

Nocturnal flies knock on a pane

A scintillating stain

Embossed in lardy fog

Behind an aluminic hatch

Inside a shell

Below a tumbledown thatch

In blinded cell

An alchemist with paly face

Surrenders to grief

Fumbling a spiritless leaf:

«All my efforts were in vain

The dryads laugh at me again

Again and again…

Hermetical orchard, I fathered a grain

And now I’m tortured

The sprouts were slain

The kiss of a day as a pestilent bane

Empoisoned my harvest again»

Inquiring mind, unfailing dash

He was a perfect marvel at the age of three

Confident lad, he was too brash

When tried to rise above the natural decree:

Lode scobs for sound scapes

Leaden blobs for mellow grapes

Grey leaves came to life

The trees got to thrive

The master prevailed

The elements failed

Another day he cracked a slot

And let the sunlight see

A steely flowerpot

With an artificial tree

The nature didn’t take his thing

Unreal plants were fried

Once and again the man made beings

But every time he cried

«Corroded my heart

And empoisoned my brain»

Бұлыңғыр киінген ұйқылы шатыр

Лабиринтке  шөгу

Арамшөпті батпақ ішінде

Түнгі шыбындар тақтаны қағады

Жылтыр дақ

Тұманмен бедерленген

Алюминий люктің артында

Қабық ішінде

Құлаған саманның астында

Соқыр ұяшықта

Бет әлпеті алхимик

Қайғыға  берілген

Рухсыз жапырақты шауып:

«Барлық әрекетім бекер болды

Драйадтар маған тағы да күлді

Тағы және тағы…

Герметикалық бақ, мен астық өсірдім

Ал қазір мені азаптады

Өскіндер қырылды

Бір күннің сүйісі жұқпалы дерт

Егінімді қайтадан кеңдірді»

Сұраулы ақыл, өшпес сыза

Ол үш жасында керемет ғажайып болды

Өзіне сенімді бала, ол тым өрескел болды

Табиғи жарлықтан жоғары көтерілуге  әрекеттенгенде:

Дыбыс саңылаулары үшін Lode скобтар

Жұмсақ жүзімге арналған қорғасын дөңес

Сұр жапырақтар жанды

Ағаштар гүлдей бастады

Шебер басым түсті

Элементтер сәтсіз аяқталды

Тағы бір күні ол ұяшықты жарып жіберді

Және күн сәулесі көрінсін

Болат гүл құмыра

Жасанды ағашпен 

Табиғат оның затын қабылдамады

Шынайы емес өсімдіктер қуырылған

Адам қайта-қайта тіршілік етті

Бірақ ол жылап жіберді

«Жүрегімді тоздырды

Және менің миымды зақымдады»