Purissima Lucia - Massimo Ranieri

E maledetta sia la mia poesia,

o purissima Lucia.

Passata in fretta come un temporale per Lucia che non mi vuole, come una foglia

segue ogni vento, senza dolore e senza rimpianto, tra le sue braccia l’anima vola

senza un perch?.

I suoi capelli sono d’oro fino, ho imparato che amo il vino, dentro suoi occhi il mare dei diamanti, ma quanti sono i naviganti, tramonta il sole spegne piano le parole, il mare canta ma non canta come vuole, la luna va per le terrazze,

le persiane mentre ti viene a cercare.

Bella ma senza santi, per chi parte per chi viene, per chi non vuole metterti

catene, Bianca come una rosa, rosa bianca senza spine, bella solo per chi non lo sa, che per averti pagare dovr?, che per averti pagare dovr…

Dentro ai tuoi fianchi un fiume di poesia, o purissima Lucia.

Il tempo passa ed?

come le spose, per un poco son preziose, sulla tue gonna il tuo corpo si accende e non si sa prede e chi vende.

ma le tue ali soprail tuo

cielo non brucier?, tramonta il sole spegne piano le parole, se il mare canta,

canta solo quando vuole la luna va per le terrazze, le persiane ma io non ti vengo a cercare.

Bella ma senza santi, per chi sogna e per chi spera, bella se?

soltanto un’avventura.

Bianca come una rosa, rosa bianca senza spine, bella solo per chi non lo sa,

che per averti pagare dovr?, che per averti pagare dovr?.

(Grazie a Christina per questo testo)

Қарғыс атсын менің поэзияма,

немесе өте таза Люсия.

Мені қаламайтын Люсия үшін бұл дауыл сияқты тез өтті, жапырақ сияқты

әр желдің соңынан ереді, ауыртпай, өкінбей, құшағында жан ұшады

неге жоқ?.

Оның шашы алтыннан жасалған, мен шарапты жақсы көретінімді білдім, оның көзіндегі гауһар теңізі, бірақ қанша теңізші бар, күн баяу батады, теңіз ән салады, бірақ қалағанындай ән салмайды, ай террассаларға барады,

ол сені іздеп келе жатқанда жапқыштар.

Әдемі бірақ әулиесіз, Келгендерге кететіндерге, Сені кигісі келмейтіндерге

шынжырлар, Раушан гүліндей ақ, тікенегі жоқ ақ раушан, білмейтіндерге ғана әдемі, Саған төлеуге міндеттімін бе?, Сен төлеу үшін менде болады ...

Сіздің жағыңызда поэзия өзені немесе ең таза Люсия.

Уақыт өтеді және?

келіндердей, бір мезгіл асыл, етегіңде тұла бойың жарқырап, олжа, кім сататынын ешкім білмейді.

бірақ сенің қанатың өзіңнен жоғары

аспан жанбайды, күн батады, сөзді ақырын сөндіреді, теңіз ән салса,

ол айдың террассаларға, терезе жапқыштарына барғанын қалағанда ғана ән айтады, бірақ мен сені іздемеймін.

Әдемі, бірақ әулиесіз, армандайтындар үшін және үміттенетіндер үшін, әдемі болса?

жай ғана шытырман оқиға.

Раушандай аппақ, тікенегі жоқ ақ раушан, білмегенге ғана әдемі,

бұл үшін сізге төлеуге міндеттімін ?, бұл сізге төлеуге міндетті боламын ?.

(Бұл мәтін үшін Кристинаға рахмет)