Ты - Марсель

Мы — дети Урбана, дети квартир,

Дети домов, заключенных в бетонные блоки.

Мы смотрим Урганта и не хотим,

Чтобы соседи разузнали про наши пороки.

Из окон офиса видим как день сменяет ночь

И как зима превращается в осень.

Меня спасает в этой суете улыбка той,

Что меня никогда не бросит.

Припев:

Скажи, зачем мы все куда-то бежим?

И по пути мы, словно звезды, сгораем!

Покуда рядом будешь ты — я буду жить!

Я-я-я, я-я-я!

Я бесконечно сижу в машине,

Вся моя жизнь — одна большая пробка.

Хочу пешком покорять вершины,

Но я застрял в железной коробке.

Вокруг такие же, как я, бедолаги,

И все уже давно сдались, прожигая время.

Везде торчат только белые флаги,

Но ты по-прежнему в меня продолжаешь верить.

Припев:

Скажи, зачем мы все куда-то бежим?

И по пути мы, словно звезды, сгораем!

Покуда рядом будешь ты — я буду жить!

Я-я-я, я-я-я!

Однажды утром я проснусь в холодном поту,

Не понимая для чего мне все это надо,

Ведь каждый раз я обещаю, что в новом году

Я соберусь и приведу голову в порядок.

Найду работу по душе и поближе к дому,

Пусть поначалу и будет трудней.

Ты научила меня видеть мир по-другому.

Когда мы вместе — мы всех сильней!

Давай, давай, давай!

Припев:

Скажи, зачем мы все куда-то бежим?

И по пути мы, словно звезды, сгораем!

Покуда рядом будешь ты — я буду жить!

Я-я-я, я-я-я!

Біз қаланың балаларымыз, пәтерлердің балаларымыз,

Бетон блоктармен қоршалған үйлердің балалары.

Біз Ургантты көреміз, алғымыз келмейді

Көршілер біздің жамандығымызды білсін.

Кеңсе терезелерінен біз күннің түннің артынан қалай келетінін көреміз

Ал қыс қалай күзге айналады.

Мені осы күйбең тірлікте құтқаратыны – біреудің күлкісі

Бұл мені ешқашан тастамайды.

Хор:

Айтшы, неге бәріміз бір жерге жүгіріп жүрміз?

Ал жолда біз, жұлдыздар сияқты, жанып кетеміз!

Сен жақын болғанша мен өмір сүремін!

Мен-мен-мен,мен-мен-мен!

Мен көлікте шексіз отырамын,

Менің бүкіл өмірім бір үлкен кептеліс.

Шыңдарды жаяу бағындырғым келеді,

Бірақ мен темір қораптың ішінде қалып қойдым.

Айналада мен сияқты кедейлер,

Әрі уақытты босқа өткізіп, баяғыда бас тартты.

Барлық жерде тек ақ жалаулар ілінеді,

Бірақ сен маған әлі де сенесің.

Хор:

Айтшы, неге бәріміз бір жерге жүгіріп жүрміз?

Ал жолда біз, жұлдыздар сияқты, жанып кетеміз!

Сен жақын болғанша мен өмір сүремін!

Мен-мен-мен,мен-мен-мен!

Бір күні таңертең суық терде тұрамын

Мұның бәрі маған не үшін керек екенін түсінбеймін,

Өйткені, мен жаңа жылда осылай уәде беремін

Мен өзімді жинап, басымды реттеймін.

Мен өзіме ұнайтын және үйге жақын жұмыс табамын,

Басында қиын болсын.

Сіз маған әлемге басқаша қарауды үйреттіңіз.

Біз бірге болсақ, біз бәрінен де күштіміз!

Жүр! Жүр! Жүр!

Хор:

Айтшы, неге бәріміз бір жерге жүгіріп жүрміз?

Ал жолда біз, жұлдыздар сияқты, жанып кетеміз!

Сен жақын болғанша мен өмір сүремін!

Мен-мен-мен,мен-мен-мен!