L'Adela i el marge - Manel

«Per com els agrada respondre jo sé que menteixen

O prescindeixen de la veritat

L’absència de risc als seus ulls prova que repeteixen

Discursos memoritzats.»

M’ho va dir l’Adela avançant cap al marge que delimitava el món habitat

Cridava al paisatge: «Darrere dels marges sempre hi ha un sender amb ombra per

caminar!»

Va ser un privilegi poder-me esperar allà amb l’Adela

Que anés caient la nit

Quan vam abraçar-nos va xiuxiuejar-me «ets idiota

T’hauries divertit»

I vaig contemplar-la avançant cap al que fos que el marge tenia per oferir

En l'últim moment va girar-se, va fer-se un petó a la mà oberta i, «ffff»,

va bufar cap a mi

I des de l’altra banda em va semblar sentir…

I des de l’altra banda encara em va semblar sentir…

No tens per què estar aquí!

Aquest és un honor del que pots prescindir!

No tens per què estar aquí!

No tens per què estar aquí!

Aquest és un honor del que pots prescindir!

No tens per què estar aquí!

«Мен олардың қалай жауап беруді ұнататынын өтірік айтып жатқанын білемін

Немесе олар шындықты елемейді

Көздерінде тәуекелдің жоқтығы олардың қайталанатынын дәлелдейді

жаттанды сөздер ».

Бұл туралы Адела маған дүниенің шетіне қарай жүріп айтты

Ол пейзажға айқайлады: «Жағалаулардың артында әрқашан көлеңкесі бар жол бар

жүру!»

Онда Аделамен бірге күту үлкен мәртебе болды

Сол түн түсіп жатқан еді

Екеуміз құшақтасып жатқанда ол маған сыбырлады: «Сен ақымақсың

Көңілді болар едің»

Мен оның маржа ұсынатын нәрсеге қарай жылжып бара жатқанын көрдім

Соңғы сәтте артына бұрылып, ашық қолын сүйді де, "фффф" деп.

ол маған ұрды

Ал екінші жағынан естігендей болдым

Екінші жағынан, мен оны әлі де сезіндім

Бұл жерде болудың қажеті жоқ!

Бұл сізсіз жасай алатын құрмет!

Бұл жерде болудың қажеті жоқ!

Бұл жерде болудың қажеті жоқ!

Бұл сізсіз жасай алатын құрмет!

Бұл жерде болудың қажеті жоқ!