Песня о вечном движении - Лев Лещенко

Опять жара, она сменила вьюгу,

И солнце раскалилось добела.

А я боюсь, Земля собьется с круга,

Такую скорость техника взяла.

Припев:

А жизнь меня по всей земле мотает,

Под стук колес ко мне приходят сны.

А мне всегда чего-то не хватает:

Зимою — лета, зимою — лета,

Зимою — лета, осенью — весны.

А надо мною тучи ветер гонит,

Уже стоит на старте новый век.

А на Большом театре взвились кони,

Отдай им скорость, добрый человек.

Припев.

Всю радость жизни чувствую и вижу,

В движенье бесконечно я влюблен.

Любовью я и дружбой не обижен,

Хорошей песней я не обделен.

Қайтадан ыстық, ол боранды өзгертті,

Ал күн аппақ ыстық болды.

Жер адасып кете ме деп қорқамын,

Техника осындай жылдамдыққа ие болды.

Хор:

Ал өмір мені бүкіл жер бетінде тербетеді,

Дөңгелектердің дыбысы астында маған армандар келеді.

Мен әрқашан бір нәрсені сағынамын:

Қыста - жазда, қыста - жазда,

Қыста – жазда, күзде – көктемде.

Ал жел менің үстімнен бұлттарды айдады,

Жаңа дәуір қазірдің өзінде басталуда.

Үлкен театрда аттар көтерілді,

Оларға жылдамдық бер, жақсы адам.

Хор.

Мен өмірдің барлық қуанышын сеземін және көремін,

Мен қозғалысқа шексіз ғашықпын.

Махаббат пен достыққа ренжімеймін,

Жақсы әннен құр қалған емеспін.