Не позволь мне погибнуть (Из к/ф "Брестская крепость") - Леонид Агутин

Потемнела синева за рекой

Дайте время и сверчок запоёт

Неподвижный, чуть тревожный покой

Птица глупая случайно вспугнёт.

Слышу скрипнет недалече весло

Новый день немного раньше пришёл

Только рядышком с тобой мне тепло

Будет всё у нас теперь хорошо.

Так спокойно сейчас

Ночь всё медленней тает

Словно каждый из нас что-то знает,

Но не смеет спугнуть на пороге слезу

Неизбежную жертву причастья

Не позволь мне погибнуть не ведая счастья.

Притаилась синева, что-то ждет

Чуть подмигивая всем кто не спит

Вдруг внезапно счастьем сердце сожмет

Хоть о чем-то важном да промолчит.

Вновь застенчиво промокнет рассвет

Притворяясь дымкой в сером плаще

Здесь всего, что до тебя больше нет

Или есть, но по-другому вообще.

Так спокойно сейчас

Ночь всё медленней тает

Словно каждый из нас что-то знает,

Но не смеет спугнуть на пороге слезу

Неизбежную жертву причастья

Не позволь мне погибнуть не ведая счастья.

Өзеннің арғы жағындағы қара көк

Оған уақыт беріңіз, сонда крикет ән салады

Қозғалыссыз, тыныштықты сәл бұзады

Ақымақ құс сізді кездейсоқ қорқытады.

Мен жақын жерде ескектің сықырлағанын естимін

Жаңа күн сәл ертерек келді

Тек сенің жаныңда мен өзімді жылы сезінемін

Енді бізде бәрі жақсы болады.

Енді тыныш

Түн баяу ериді

Әрқайсымыз бір нәрсені білетін сияқтымыз

Бірақ босағадағы көз жасын үркітуге батылы бармайды

Бірлесудің сөзсіз құрбандығы

Бақытты білмей өліп қалма.

Көк тығылып, бірдеңе күтіп тұр

Ояу жүргендердің бәріне сәл көз қысты

Кенеттен бақыт жүректі қысады

Ең болмағанда маңызды нәрсе туралы үндемеңіз.

Таңның атысы ұялып қайтадан дымқыл болады

Сұр тон киіп, тұман болып көріну

Мұнда сіздің алдыңыздағының бәрі енді жоқ

Немесе иә, бірақ басқа жолмен.

Енді тыныш

Түн баяу ериді

Әрқайсымыз бір нәрсені білетін сияқтымыз

Бірақ босағадағы көз жасын үркітуге батылы бармайды

Бірлесудің сөзсіз құрбандығы

Бақытты білмей өліп қалма.