Каких-то тысяча лет - Леонид Агутин

Ты ждала меня тысячу лет,

Каждый день ты считала года,

Не познав, что такое «Нет»,

Не поняв, что такое «Да».

Оставалась, как утренний свет,

Я пришёл через десять веков,

И ушёл навсегда через день,

Ты не знала, что верить легко.

И не верила в близость людей,

Мы были близко и так далеко.

Припев:

Нет меня, я ветром был в душе твоей,

Тайным, незаметным в парусах кораблей,

Ветреною сказкой был рождён на свет,

Может не напрасно ждала ты тысячу лет.

Каких-то тысячу лет.

Каких-то тысячу лет.

Ты ждала меня ранней весной,

Но, поливая цветы на окне,

Расставаясь навечно со мной,

Оставалась одна в тишине.

И осталась молитвой ночной.

Припев:

Нет меня, я ветром был в душе твоей,

Тайным, незаметным в парусах кораблей,

Ветреною сказкой был рождён на свет,

Может не напрасно каких-то тысячу лет.

Нет меня, я ветром был в душе твоей,

Тайным, незаметным в парусах кораблей,

Ветреною сказкой был рождён на свет,

Может не напрасно каких-то тысячу лет,

Каких-то тысячу лет, каких-то тысячу лет,

Каких-то тысячу лет.

Сіз мені мың жыл күттіңіз

Жыл санайтын күн сайын

«Жоқ» дегеннің не екенін білмей,

«Иә» дегеннің не екенін түсінбеймін.

Таң нұрындай болыңыз

Мен он ғасырдан кейін келдім,

Бір күнде мәңгіге қалды,

Сену оңай екенін білмедің.

Адамдардың жақындығына сенбеді,

Біз жақын және алыс болдық.

Хор:

Мен жоқ, мен сенің жаныңда жел едім,

Кемелердің желкенінде көрінбейтін құпия,

Дүниеде желді ертегі туды,

Мың жыл күткеніңіз бекер емес шығар.

Бірнеше мың жыл.

Бірнеше мың жыл.

Сен мені ерте көктемде күттің,

Бірақ терезедегі гүлдерді суару,

Менімен мәңгі қоштасатын,

Ол үнсіз жалғыз қалды.

Және түнде намаз болып қалды.

Хор:

Мен жоқ, мен сенің жаныңда жел едім,

Кемелердің желкенінде көрінбейтін құпия,

Дүниеде желді ертегі туды,

Мүмкін мыңдаған жылдар бекер емес шығар.

Мен жоқ, мен сенің жаныңда жел едім,

Кемелердің желкенінде көрінбейтін құпия,

Дүниеде желді ертегі туды,

Мыңдаған жылдар бекер емес шығар,

Кейбір мың жыл, кейбір мың жыл

Бірнеше мың жыл.