Gesang der Geister über den Wassern - Leichenwetter

Des Menschen Seele

Gleicht dem Wasser:

Vom Himmel kommt es,

Zum Himmel steigt es,

Und wieder nieder

Zur Erde muß es,

Ewig wechselnd.

Strömt von der hohen,

Steilen Felswand

Der reine Strahl,

Dann stäubt er lieblich

In Wolkenwellen

Zum glatten Fels,

Und leicht empfangen

Wallt er verschleiernd,

Leiserauschend

Zur Tiefe nieder.

Ragen Klippen

Dem Sturz entgegen,

Schäumt er unmutig

Stufenweise

Zum Abgrund.

Im flachen Bette

Schleicht er das Wiesental hin,

Und in dem glatten See

Weiden ihr Antlitz

Alle Gestirne.

Wind ist der Welle

Lieblicher Buhler;

Wind mischt vom Grund aus

Schäumende Wogen.

Seele des Menschen,

Wie gleichst du dem Wasser!

Schicksal des Menschen,

Wie gleichst du dem Wind!

адамның жаны

Су сияқты:

Ол көктен келеді

аспанға көтеріледі

Және қайтадан төмен

Ол жерге түсуі керек

Әрқашан өзгеретін.

биіктен ағындар,

Тік жартас беті

таза сәуле,

Содан кейін ол жақсылап сүртеді

Бұлт толқындарында

тегіс жартасқа,

Және оңай қабылданды

Ол орамал жабады ма,

ақырын күңкілдейді

Тереңге дейін.

биік жартастар

күзге қарсы,

Ол бақытсыз көбіктенеді

Біртіндеп

Тұңғиыққа.

Тегіс төсекте

Ол шалғынды алқапты жасырады,

Және тегіс көлде

оның жүзін жайлау

Барлық жұлдыздар.

жел - толқын

сүйкімді ғашық;

Төменнен жел араласады

көбіктенетін толқындар.

адамның жаны,

Қалайсың суға ұқсайсың!

адам тағдыры,

Сіз жел сияқтысыз!