Dort und Hier - Leichenwetter

Ja, wir werden sein und uns erkennen,

Nicht mehr machtlos zueinander brennen.

Dumpfer Druck von Unempfindlichkeiten

Dünkt uns dann der Kuß der Erdenzeiten.

Wir erwachen weinend aus dem Wahne,

Daß die Leiber Lust sind, die Organe.

Uns erschüttert trunkene Erfahrung:

Nur die Flamme lebt, nicht ihre Nahrung.

Hier berühr ich dich.

Dort wird gelingen,

Flamme, daß wir Flammen uns durchdringen.

Und ich brenne tief, was wir hier litten,

Dort im Geisterkuß dir abzubitten.

Иә, біз боламыз және бір-бірімізді танимыз

Енді бір-біріне дәрменсіз жану жоқ.

Сезімсіздіктен күңгірт қысым

Сонда бізге жердегі уақыттың сүйісі болып көрінеді.

Біз адасушылықтан жылап оянамыз

Денелер ләззат, мүшелер.

Бізді мас күйінде қалдырған оқиға:

Жалын ғана өмір сүреді, оның тағамы емес.

Міне, мен саған тиісемін.

Онда табыс болады

Біз жалындар бір-бірімізге енетін жалын.

Мен бұл жерде азап шеккенімізді терең күйдіремін,

Сенен кешірім сұрау үшін елес поцелу.