Altes Lied - Leichenwetter

Du bist gestorben und weißt es nicht,

Erloschen ist dein Augenlicht,

Erblichen ist dein rotes Mündchen,

Und du bist tot, mein totes Kindchen.

Am Weidensee vorüber ging,

Die Elfen tanzten inmitten des Rings;

Sie blieben plötzlich stehn und schienen

Uns anzuschaun mit Beileidsmienen.

Und als wir kamen zu deinem Grab,

Da stieg der Mond vom Himmel herab.

Er hielt eine Rede.

Ein Schluchzen und Stöhnen,

Und in der Ferne die Glocken tonen.

In einer schaurigen Sommernacht

Hab ich dich selber zu Grabe gebracht;

Klaglieder die Nachtigallen sangen,

Die Sterne sind mit zur Leiche gegangen.

Und als wir kamen zu deinem Grab,

Da stieg der Mond vom Himmel herab.

Er hielt eine Rede.

Ein Schluchzen und Stöhnen,

Und in der Ferne die Glocken tonen.

Am Weidensee voruber ging s,

Die Elfen tanzten inmitten des Rings;

Sie blieben plotzlich stehn und schienen

Uns anzuschaun mit Beileidsmienen.

Und als wir kamen zu deinem Grab,

Da stieg der Mond vom Himmel herab.

Er hielt eine Rede.

Ein Schluchzen und Stöhnen,

Und in der Ferne die Glocken tonen.

Сіз өлдіңіз және сіз оны білмейсіз

Көздеріңіз өшіп қалды

Тұқым қуалайды - қызыл кішкентай аузың,

Ал сен өлдің, өлген балам.

Weidensee арқылы өтті,

Эльфтер рингтің ортасында биледі;

Кенет олар тоқтап, жарқырайды

Бізге көңіл білдірумен қарап.

Ал сенің қабіріңе келгенде

Сонда аспаннан ай түсті.

Ол баяндама жасады.

еңіреп жылау,

Ал алыстан қоңырау соғылады.

Жаздың қорқынышты түнінде

Мен сені өзім жерледім бе;

бұлбұлдар ән салды,

Жұлдыздар мәйітке барды.

Ал сенің қабіріңе келгенде

Сонда аспаннан ай түсті.

Ол баяндама жасады.

еңіреп жылау,

Ал алыстан қоңырау соғылады.

Біз Вейденсидің жанынан өттік,

Эльфтер рингтің ортасында биледі;

Кенет олар тоқтап, жарқырайды

Бізге көңіл білдірумен қарап.

Ал сенің қабіріңе келгенде

Сонда аспаннан ай түсті.

Ол баяндама жасады.

еңіреп жылау,

Ал алыстан қоңырау соғылады.