Москвичка - Кафе

Пою как умею, немного имею,

И Питер родной обожаю в душе.

Но, все ж, обвинили и все раззвонили,

Что брежу столицей полгода уже,

Молчу я упрямо, твержу им: «Ну, прямо!», —

Но каждую ночь возвращаюсь во сне

К прохладным и старым московским бульварам,

Где ждет меня та, что грустит обо мне.

Припев:

Милая моя москвичка, если что не так — прости,

Напрасно грустишь ты, я рядом почти что,

Какой-то пустяк, всего одна ночь пути.

Без лишнего слова прослушать готова,

Сто тысяч стихов о несчастной любви.

Серьезна до жути, с работой не шутит,

Ну что же — Москва!

— здесь законы свои.

И не беспокоясь, что я ей по пояс,

В шузы на платформе влезает с трудом,

Лихие замашки и пейджер в кармашке,

Да что я?

Ведь песня совсем не о том…

Қолымнан келгенше ән айтамын, менде аз,

Мен өзімнің қымбатты Петрімді жанымда жақсы көремін.

Бірақ соған қарамастан олар барлығын айыптап, шақырды.

Мен алты ай бойы астана туралы мақтағанымды,

Мен қыңыр үндемеймін, мен оларға айтамын: «Жарайды!», -

Бірақ әр түнде түсімде қайтамын

Салқын және ескі Мәскеу бульварлары үшін,

Мені мұңайған адам күтіп тұрған жерде.

Хор:

Қымбатты Мәскеулік, егер бірдеңе дұрыс емес болса, кешіріңіз

Бекер мұңайдың, жақындап қалдым,

Ұсақ-түйек, бір түндік жол.

Сөзсіз тыңдауға дайын

Жауапсыз махаббат туралы жүз мың өлең.

Қорқыныштыға дейін байсалды, жұмыспен қалжыңдамайды,

Ал, Мәскеу!

- Бұл жерде заңдар бар.

Мен оның беліне дейінмін деп алаңдамай,

Платформадағы аяқ киімді кию қиын,

Әдептілік пен қалтадағы пейджер,

Мен қандаймын?

Өйткені, ән бұл туралы емес ...