Le Marteau - Julien Clerc

Encore une fois de son marteau

Il frappait le fer quit etait chaud oh…

Encore une fois de son marteau

Il frappait le fer quit etait chaud oh…

Quand le soleil secouait enfin la nuit

Il allumait un tres grand feu

D’ou il faisait jaillir son pain, sa vie

De fond de ses dix doigts noueux…

Et d’une montagne d’efforts

Il faisait ruisseler de l’or

Et a ca metal en fusion

Il imposait sa raison

Encore une fois de son marteau

Il frappait le fer quit etait chaud oh…

Encore une fois de son marteau

Il frappait le fer quit etait chaud oh…

Quand le grillon saluait enfin la nuit

Quand s’eteignait le tres frand feu

Il regagnait en paix son vieux logis

Et son tres tres grand lit de buis

Comme un vieux fleuve détourné

Ce qu’il forgeait lui échappait

Ce qui jaillissait de ses bras

Faisait la fortune des rois, mais…

Encore une fois de son marteau

Il frappait le fer quit etait chaud oh…

Encore une fois de son marteau

Il frappait le fer quit etait chaud oh…

Et pourtant dans cette vie

Tout ce qu’il forge est a lui

Les joies, les jours et les nuits…

Тағы да оның балғасынан

Ол ыстық темірді соғып жатыр еді ...

Тағы да оның балғасынан

Ол ыстық темірді соғып жатыр еді ...

Түнді ақыры күн сілкіп кеткенде

Ол өте үлкен от жағып жатқан

Содан нанын, өмірін төкті

Он саусағының түбінен...

Және таудай күш

Ол алтын шашып жатты

Және бұл балқытылған металл

Ол өз себебін айтты

Тағы да оның балғасынан

Ол ыстық темірді соғып жатыр еді ...

Тағы да оның балғасынан

Ол ыстық темірді соғып жатыр еді ...

Крикет ақыры түнді қарсы алған кезде

Өте ашық от сөнген кезде

Ескі үйіне аман-есен оралды

Және оның өте үлкен қорап төсегі

Бұрылған ескі өзен сияқты

Оның қолдан жасағаны оны жасырды

Оның құшағынан не шықты

Патшалардың байлығын жасады, бірақ...

Тағы да оның балғасынан

Ол ыстық темірді соғып жатыр еді ...

Тағы да оның балғасынан

Ол ыстық темірді соғып жатыр еді ...

Сонда да бұл өмірде

Ол жасағанның бәрі оныкі

Қуаныштар, күндер мен түндер...