Mientras Duermen Los Niños - Jose Luis Perales

Vamos a romper

Este silencio hoy

Es hora de hablar

Los niños duermen ya

Me vas a contar

Que está pasándote

Tus ojos no me miran

Como antes

Hoy

Antes de marcharte

Piénsalo otra vez

Me preguntarán

Por tí los niños

Me dirán:

¿donde se fue, papa?

Y cada noche soñaran

Con ese cuento

Que no han de escuchar

No debes irte, no

Y yo

Que voy a hacer sin tí

Cuando se muera la tarde

Y se me apague el sol

Si tu sillon, vacío ya estará

Esas flores que sembraste

Se marchitarán

Y nadie las cuidará

Mejor que tú

Mientras la escuchaba

Yo la vi temblar

Y por un momento

Se paró el reloj

Luego se sento

Despacio junto a mí

Cubriéndome de luz

Con su mirada

Y sus manos frías

Pude yo sentir

Y en aquellos ojos

Comenzo a llover

Quien los cuidará

Que pasará mañana

Que pasará mañana

Si me voy

Quien les contará a los niños

Que me fui

Quien los cuidará

Que pasará mañana

Que pasará mañana

Si me voy

Vamos a romper

Este silencio hoy

Es hora de hablar

Los niños duermen ya

No me iré

Lo volveré a intentar

La noche esta tan fría hoy

La lluvia se ha dormido

En el cristal

Y ven

Volvamos a empezar

Vamos a poner a cero

El tiempo en el reloj

Y vamos a dormir

Que empieza a amanecer

Yo besé sus manos

Y la vi temblar

Y en aquellos ojos

Comenzó a llover

Yo me pregunté:

¿Qué pasará mañana?

Después en la ventana

Amaneció

үзейік

бүгінгі үнсіздік

сөйлесетін кез келді

Балалар ұйықтап жатыр

маған айтасың ба

саған не болып жатыр

көздерің маған қарамайды

Бұрынғыдай

Бүгін

кетер алдында

тағы ойлан

олар менен сұрайды

сендер үшін балалар

Олар маған айтады:

ол қайда кетті, әке?

Әр түнде олар армандайды

сол әңгімемен

олар тыңдамауы керек

Бармау керек, жоқ

Және мен

Сенсіз не істеймін

Түстен кейін өлгенде

Ал күн сөнеді

Егер сіздің креслоңыз болса, ол қазірдің өзінде бос болады

сен еккен гүлдер

олар қурап қалады

Ал оларға ешкім қамқорлық жасамайды

Сізден жақсырақ

оны тыңдап отырып

Мен оның дірілдеп тұрғанын көрдім

және бір сәтке

сағат тоқтады

сосын отырды

Ақырын қасымда

мені нұрмен жауып тұр

оның көзқарасымен

және сіздің суық қолдарыңыз

Мен сездім

Және бұл көздерде

Жаңбыр жауа бастады

оларға кім қамқор болады

Ертең не болады

Ертең не болады

Мен барсам

Балаларға кім айтады

мен тастап кеткенім

оларға кім қамқор болады

Ертең не болады

Ертең не болады

Мен барсам

үзейік

бүгінгі үнсіздік

сөйлесетін кез келді

Балалар ұйықтап жатыр

Мен кетпеймін

Мен қайталап көремін

Бүгін түн сондай суық

Жаңбыр ұйықтап қалды

стақанда

Ал кел

Қайтадан бастайық

Нөлді шығарайық

Сағаттағы уақыт

ал ұйықтайық

бұл таң ата бастайды

Мен оның қолдарын сүйдім

Мен оның дірілдеп тұрғанын көрдім

Және бұл көздерде

Жаңбыр жауа бастады

Мен өзімнен сұрадым:

Ертең не болады?

терезеден кейін

таң атты