Mi Lugar - Jose Luis Perales

Días que pasan así, sin más ni más,

contemplando la lluvia al caer

en el cristal.

Nubes pintadas de gris se van, se van

y en el campo se escucha el gorrión

cantar, cantar.

Allí

donde el hombre y la mies se madura al sol

donde luce el candil y se para el reloj

donde brilla la luz y se duerme la noche.

Tierra marrón, paredes de cal

primavera sin sol, visitantes de bar,

aprendices de amor, labradores marchar

y campanas de iglesia.

Mi lugar,

mi verdad,

mi calor.

Y unas mujeres al sol, lavar, lavar

una bota de vino, un zurrón

y andar, andar.

Una caricia de amor,

temblar, temblar

y unos labios que quieren reir

para olvidar.

Allí

donde el hombre y la mies se madura al sol

donde luce el candil y se para el reloj

donde brilla la luz y se duerme la noche.

Tierra marrón, paredes de cal

primavera sin sol, visitantes de bar,

aprendices de amor, labradores marchar

y campanas de iglesia.

Mi lugar,

mi verdad,

mi calor.

Осылай өтіп жатқан күндер, артық-артықсыз,

жауған жаңбырды көру

стақанда.

Сұр боялған бұлттар барады, жүр

далада торғайдың дауысы естіледі

ән айту, ән айту

Ана жерде

адам мен егіннің күнде пісетін жері

шам жанып, сағат тоқтайтын жерде

нұр шашып, түн ұйқыға кеткен жерде.

Қоңыр жер, әк қабырғалар

күнсіз көктем, бар келушілер,

махаббаттың шәкірттері, диқандар шеруі

және шіркеу қоңыраулары.

Менің орным,

менің шындығым,

менің жылуым.

Ал кейбір әйелдер күннің астында, жуады, жуады

шарап терісі, сөмке

және жүру, жүру.

сүйіспеншілікті сипау,

дірілдеу, дірілдеу

және күлгісі келетін еріндер

ұмыту.

Ана жерде

адам мен егіннің күнде пісетін жері

шам жанып, сағат тоқтайтын жерде

нұр шашып, түн ұйқыға кеткен жерде.

Қоңыр жер, әк қабырғалар

күнсіз көктем, бар келушілер,

махаббаттың шәкірттері, диқандар шеруі

және шіркеу қоңыраулары.

Менің орным,

менің шындығым,

менің жылуым.