Denise - Jose Luis Perales

Aquella tarde llovió

Y por las calles vagó

Como una sombra

Pronto la noche la envolvió

Y a la taberna regresó

Y un marinero la abrazó… si

De aquellas garras escapó

No vio a la gente sonreír

Y en su buhardilla de alquiler

Lloró en silencio hasta dormir

Y aquel pequeño juguetón

Besó la frente de Denise

Y entre sollozos musitó:

Lloras por mí

Y en el amanecer una casa sin luz

Unos ojos sin vida

Y en el aire quedó la sonrisa infantil

Que la lluvia borró

Aquella tarde llovió

Y por las calles vagó

Como una sombra

Pronto la noche la envolvió

Y al viejo bar no regresó

Ni un marinero la esperó… no

Dicen las gentes que Denise

Pasó la noche en el canal

Y en una orilla se encontró

Un fleco de su viejo chal

Ya la taberna se cerró

Y en la buhardilla de Denise

Un lazo negro se colgó;

Murió en abril

сол күні түсте жаңбыр жауды

Ал ол көшелерді кезіп жүрді

көлеңке сияқты

Көп ұзамай оны түн басып қалды

Ал тавернаға оралды

Ал теңізші оны құшақтап алды... иә

Сол тырнақтардан ол құтылды

Адамдардың күлгенін көрмедім

Және оның жалға алған шатырында

Ол үнсіз жылап ұйықтай бастады

Және бұл кішкентай ойнақы

Ол Дениздің маңдайынан сүйді

Және жылау арасында сыбырлады:

сен мен үшін жылайсың

Ал таң ата жарықсыз үй

жансыз көздер

Ал бала күлкісі ауада қалды

жаңбыр өшірді

сол күні түсте жаңбыр жауды

Ал ол көшелерді кезіп жүрді

көлеңке сияқты

Көп ұзамай оны түн басып қалды

Ал ескі барға ол қайтып келмеді

Оны тіпті теңізші де күтпеді... жоқ

Адамдар Денис деп айтады

арнада түнеді

Ол жағадан тапты

Оның ескі орамалының жиегі

Таверна қазірдің өзінде жабық

Ал Дениздің шатырында

Қара ілмек ілінді;

сәуірде қайтыс болды