A Mi Padre - Jose Luis Perales

Tiene el andar cansado y a sus espaldas

Sesenta y tantos años de esperanza

Tiene una casa

Verdugo de sus manos y sus espaldas

Cuando amanece el día camina y canta

Buscando de la tierra en las entrañas

El pan caliente

Milagro que realiza cada mañana

Es aprendiz de todo, maestro en nada

Es poeta a su modo, le gusta el alba

Y entre sus manos

Y entre sus manos

Florecen a escondidas algunas llagas

Tiene cansado el cuerpo, cansada el alma

Tiene un interrogante sobre su cara

Tiene un camino

Tiene un camino

Le gusta ser amigo de sus amigos

Quiso cambiar su vida, dejar la aldea

Mas no pasó de ser una quimera

Una quimera

Que se quedo dormida entre la tierra

Tiene cansado el cuerpo, cansada el alma

Luce sobre su pecho camisa blanca

Con su mirada

Con su mirada

Me dice que la vida no vale nada

Ол шаршаған серуендеу және артында

Алпыс тақ жыл үміт

Оның үйі бар

Олардың қолдары мен арқаларын жазалаушы

Таң атқанда серуендеп, ән салады

Ішекте жерді іздейді

ыстық нан

Ол күн сайын таңертең жасайды

Ол барлық кәсіптің шебері, ешқайсысының шебері

Ол өзінше ақын, таңды ұнатады

Және қолдарыңыздың арасында

Және қолдарыңыздың арасында

Кейбір жаралар жасырын гүлдейді

Тән шаршады, жан шаршады

Оның бетінде сұрақ белгісі бар

жолы бар

жолы бар

Ол достарымен дос болғанды ​​ұнатады

Өмірін өзгертіп, ауылдан кеткісі келді

Бірақ бұл химерадан артық емес еді

химера

Ол топырақта ұйықтап қалды

Тән шаршады, жан шаршады

Кеудесінде ақ көйлек киген

оның көзқарасымен

оның көзқарасымен

Бұл маған өмірдің түкке тұрғысыз екенін айтады