Dark Dark Heart - John Wesley Harding

In an office two miles underground

They can’t tell night from day

Secretaries typing errors of judgement

In eternally full in-trays

Phones ring in, get put on hold

Well I’m just waiting for my nails to dry

I was coming unstuck with nothing to show

You stuck to him like felt on velcro

But now he’s gone solo

He’s taken all the amps, smashed the bedside lamp

Taken all the lightbulbs and the decorative wheelclamps

You got a dark dark dark heart

It’s the heart of darkness

Now you live in a filing cabinet

You’re another painful smiling face

What you had doesn’t even have the grace

To be forgotten without a trace

It lies, it cheats, it moans, it bleats

Almost human in every detail

In this stinking room, no-one goes to bed

There’s nothing to say that hasn’t been said

It’s not enough to wish you were dead

You had the last laugh but he didn’t know why

He jumped out the window, man, he thought he could fly

You got a dark dark dark heart

It’s the heart of darkness

Look at your body well you’re lying still

There’s a smile across your face

At the funeral yesterday

Your corpse looked out of place

You looked like death to the gathered throng

But I knew you were laughing inside

Something about your sense of humour

Based on innuendo and rumour

You were the ultimate consumer

I took all your things, I threw away your wedding rings

You had a big collection, baby, now they don’t look so Fetching

You got a dark dark dark heart

It’s the heart of darkness

It’s 4 am inside my mind

But it’s dusk out on the street

The lamps are burning fireflies

Who couldn’t stand the heat

I got cool bed linen, baby

So the story should be complete

But somewhere in the back of behind

There’s a light that makes me feel unkind

Those stupid things I made you sign

It ain’t deus ex machina

It’s not some soul subpoena

It’s just when things mean nothing it makes you meaner

You got a dark dark dark heart

It’s the heart of darkness

Екі миль жер астындағы кеңседе

Олар түн мен күнді ажырата алмайды

Хатшылар шешім қателерін теруде

Мәңгілік толы науаларда

Телефондар шылдырлайды, күтіңіз

Мен тырнақтарымның кебуін күтіп отырмын

Мен көрсететін ештеңе болмай-ақ келе жаттым

Сіз оған киізге жабысқандай жабысып қалдыңыз

Бірақ қазір ол жалғыз кетті

Ол барлық күшейткіштерді алды, төсек жанындағы шамды сындырды

Барлық шамдар мен сәндік дөңгелек қысқыштары алынды

Сізде күңгірт, қараңғы жүрек бар

Бұл қараңғылықтың жүрегі

Енді сіз берген шкафта тұрасыз

Сіз тағы бір ауыратын күлімсіреген бетсіз

Сізде бар нәрсе тіпті рақымға ие емес

Бақылаусыз ұмытылуы керек

Өтірік айтады, алдайды, жылайды, жылайды

Барлық бөлшектерде дерлік адам

Мына сасық бөлмеде ешкім ұйықтамайды

Бұл туралы айтпайтын ештеңе жоқ

Өлгеніңді қалау жеткіліксіз

Сіз соңғы рет күлдіңіз, бірақ ол неге екенін білмеді

Ол терезеден секірді, жігіт, ол ұша аламын деп ойлады

Сізде күңгірт, қараңғы жүрек бар

Бұл қараңғылықтың жүрегі

Денеңізге жақсылап қараңыз, сіз тыныш жатқансыз

Жүзіңізде күлкі бар

Кеше жерлеуде

Сіздің мәйітіңіз орынсыз көрінді

Жиналған қалың қауымға сіз өлім сияқты көріндіңіз

Бірақ мен сенің іштей күлетініңді білдім

Әзіл сезімі туралы бірдеңе

Өлеңдер мен қауесеттерге негізделген

Сіз түпкілікті тұтынушы болдыңыз

Мен барлық заттарыңды алдым, неке сақиналарыңды лақтырып тастадым

Сізде үлкен коллекция болды, балам, енді олар соншалықты алынбайды

Сізде күңгірт, қараңғы жүрек бар

Бұл қараңғылықтың жүрегі

Менің ойымда сағат 4

Бірақ көшеде ымырт

Шамдар отты жағуда

Ыстыққа кім шыдай алмады

Менде салқын төсек жабдығы бар, балақай

Осылайша, әңгіме аяқталуы керек

Бірақ артта бір жерде

Мені мейірімсіз сезінетін бір жарық бар

Мен сені қол қоюға мәжбүрлеген ақымақ нәрселер

Бұл deus ex machina емес

Бұл жанның шақыру қағазы емес

Мән-мағынасы болмаған кезде бұл сізді ренжітеді

Сізде күңгірт, қараңғы жүрек бар

Бұл қараңғылықтың жүрегі