Late Bloomer - Jenny Lewis

When I turned 16, I was furious and restless

Got a Chelsea Girl haircut and a plane ticket to Paris.

I stayed there with a pansy, he had a studio in the seventh

Lost his lover to a sickness, I slept beside him in his bed.

That’s when I met Nancy, she was smoking on a gypsy

She had a ring in her nose and her eyes were changing like moonstones.

She said «Open up late bloomer, it will make you smile.

I can see that fire burning in you, little child.»

Nancy came from Boston, she got in trouble very often

Cause her parents had forgotten her, she escaped over the pond.

She was searching for the writer of a song that made her shiver

She listened over and over on her Walkman cassette.

She said «Come with me late bloomer, for a little while.

I wanna see that fire burning in you, little child.»

How could I resist her, I had longed for a big sister

And I wanted to kiss her, but I hadn’t the nerve.

We found the writer, he was just some kid from Boston.

I was jealous as I watched him talking to her.

But man was I astonished, didn’t look like no Adonis,

But as Nancy had promised, he was heavy as lead.

And he said «Come with us, late bloomer, for a little while.

We wanna feel that fire burning in you, little child.»

Forgive me my candor, but I just had to have her.

And at the time I didn’t mind sharing with him.

We rode in silence, all the way back to the seventh,

And I promised I’d write her but I never did.

And she said, «Au revoir, late bloomer, for a little while.

You gotta keep the fire burning in you, little child.»

16 жасқа толғанда мен ашуланып, мазасыз болдым

Челси қызының шаш үлгісі және Парижге ұшақ билеті бар.

Мен сол жерде пансимен қалдым, оның жетіншіде студиясы бар еді

Оның ғашығы сырқаттан айырылып, төсегінде қасында ұйықтадым.

Міне, мен Нэнсимен кездестім, ол сығандарда темекі шегетін

Оның мұрнында сақина бар, көздері ай тастарындай өзгеріп тұратын.

Ол: «Кеш гүлді ашыңыз, бұл сізді күлдіреді.

Мен сенің бойыңдағы отты көріп тұрмын, кішкентай бала».

Нэнси Бостоннан келді, ол жиі қиналады

Ата-анасы оны ұмытып кеткендіктен, ол тоғанның үстінен қашып кетті.

Ол дірілдеген әннің авторын іздеді

Ол Walkman кассетасынан қайта-қайта тыңдады.

Ол: «Менімен кеш гүлші, біраз уақытқа кел».

Мен сенің бойыңдағы отты көргім келеді, кішкентай бала».

Мен оған қалай төтеп берер едім, мен үлкен апаны аңсадым

Мен оны сүгім келді, бірақ менде жүйке болмады.

Жазушыны  таптық, ол бостондық кішкентай бала еді.

Мен онымен сөйлесіп жатқанын көріп, қызғандым.

Бірақ мен таң қалдым, Адониске ұқсамадым,

Бірақ Нэнси уәде еткендей, ол қорғасындай ауыр болды.

Ол: «Бізбен бірге жүр, кеш гүлші, біраз уақытқа.

Біз сенің бойыңдағы отты сезгіміз келеді, кішкентай бала».

Ашықтығымды кешіріңіз, бірақ мен оны алуым керек еді.

Ол кезде мен онымен бөлісуге қарсы болмадым.

Біз үнсіз, жетіншіге оралдық,

Мен оған жазамын деп уәде бердім, бірақ ешқашан жазбадым.

Және ол: «Ау ревоир, кеш гүлденуші, біраз уақытқа.

Ішіңдегі отты жағу керек, кішкентай бала».