Le naïf haïtien - Jacques Higelin

Je voudrais me tailler d’un coup d’pinceau de l’autre côté de l’Atlantique

Loin des métros, m’aérer le pif et les hublots dans le tableau du grand naïf

Que Sylvie, la jolie patronne d’un p’tit resto des Buttes Chaumont

A suspendu juste au dessus du piano droit qu’on caresse plus que du bout des

yeux

Vu qu’il a supporté des tonnes de doigts et qui sonne plus faux que le tocsin

De la caserne des sapeurs-pompiers de Saint-Ripolin

Je voudrais me poser sur sa palette, touiller ses tâches, piquer une tête

Dans ses pots d’gouache, plonger mon coeur dans ses tons vifs du primitif

enjoliveur

Planter ma femme sur son eden, offrir des vacances à mes peines

Étendre mes ailes, les yeux au ciel et les pieds nus comme Adam et Eve au début

Dans ce joli coin de paradis perdu d’où vient tout l’Amour ingénu

Qu’on ne peut voir que dans le regard du naïf Haïtien

Qui va m’tirer les oreilles avant que le soleil se soit fait manger

Par l’horizon et que le démon de la liberté m’ait capté dans son champ de vision

Comme un gros caméléon captif et qu'à la fin de sa journée, le grand naïf

Prenant son tableau sous le bras, emmène au coeur de sa maison

Loin des hauteurs des Buttes Chaumont de Paris

L’ami qui vient de se faire la belle sur les ailes de la création du naïf

Haïtien

Мен өзімді Атлант мұхитының арғы жағында қылқаламмен ойып алғым келеді

Метролардан алыс, менің конк пен ұлы аңғалдың суретіндегі иллюминаторларды желдетіңіз

Сильвиге қарағанда, Буттес Шомонттағы кішкентай мейрамхананың әдемі бастығы

Тік фортепианоның үстіне ілулі тұрды, біз оны аяғына қарағанда көбірек сипалаймыз

көздер

Оның мыңдаған саусақтар шыдағанын және токсиннен гөрі жалған шырылдағанын көргенде

Сент-Риполин өрт сөндіру бекетінен

Мен оның палитрасына отырғым келеді, оның дақтарын тастағым келеді, суға шомылғым келеді

Гуашь құйылған кәстрөлдерінде менің жүрегімді қарабайырдың жанды реңктеріне батырыңыз

қалпақша

Әйелімді Едем басына отырғыз, Қайғыма демалыс бер

Қанатымды жайып, көзімді көкке, Жалаң аяқты Адам ата мен Хауа анадай

Жоғалған жұмақтың осы әдемі бұрышында, мұнда барлық тапқыр махаббат пайда болады

Мұны аңғал Гаитидің көзқарасынан ғана байқауға болады

Күн жемей тұрып құлағымды кім жұтады

Көкжиек пен бостандық жын мені оның көз алдында ұстады

Тұтқындағы үлкен хамелеон сияқты және оның күнінің соңында үлкен аңғал

Картинасын қолтығынан алып, үйінің қақ ортасына апарады

Париждегі Бьютт Шомон биігінен алыс

Аңғалдың жаратылысының қанатында жаңа ғана сұлу болған дос

Гаити