A Fading Horizon - Iskald

Life as we know it are about to change

The death clocks are ticking towards the end

A foretold abyss is soon to unfold

Death will be glorious and wear its crown

Existence no longer deserve this realm

Mankind a failure destroying ourselves

Pathetic we crawl through darkest of days

A fading horizon now trembles the soil

A fading light is all we see

A light so shallow, bleak and cold

In a world so lifeless, dismal and grey

Let death come forth, embrace our souls

The dawn to never rise again

A desolated skyline gorged with wrath

Chills of death creeps down our spine

It aims for our doom, the final frontier

From flesh and nails a ship is spawned

The course is set for death, that’s all

Apocalyptic tales to infest the domain

The Devil at helm brings no remorse

A fading light is all we see

A light so shallow, bleak and cold

In a world so lifeless, dismal and grey

Let death come forth, embrace our souls

The Ruin of Mankind is soon to unfold

The end days we feared, a future foretold

From that day there will be no one to tell

That all our souls were thrown into hell

Өмір өз өзгеретін                  өз      өзгеретін                         өзгеретін                       өмір өзгеретін                 өзгеретін                 өмір өмір өзгеретін        

Өлім сағаттары соңына қарай жылжып келеді

Жақында алдын ала айтылған тұңғиық ашылады

Өлім даңқты болады және оның тәжін киеді

Болмыс енді бұл патшалыққа лайық емес

Адамзат өзімізді жойып жіберетін сәтсіздік

Ең қараңғы күндерді бастан өткеріп жатқанымыз өкінішті

Солып бара жатқан көкжиек енді топырақты дірілдейді

Біз сөніп тұрған жарықты ғана көреміз

Жарық соншалықты таяз, бұлыңғыр және суық

Осындай жансыз, көңілсіз және сұр әлемде

Ажал шықсын, жанымызды құшақтап

Таң қайта атпауы үшін

Қаһарлы қаңырап бос қалған аспан сызығы

Өлімнің ызғарлары омыртқамыздан төмен түседі

Бұл біздің ақырғы шекарамызға бағытталған

Тән мен тырнақтардан кеме уылдырық

Курс өлімге арналған, бәрі осы

Доменді жұқтыру үшін апокалиптикалық ертегілер

Басқарған Ібіліс еш өкінбейді

Біз сөніп тұрған жарықты ғана көреміз

Жарық соншалықты таяз, бұлыңғыр және суық

Осындай жансыз, көңілсіз және сұр әлемде

Ажал шықсын, жанымызды құшақтап

Жақында адамзаттың қирауы  ашылады

Біз қорқатын соңғы күндер, болашақ болды

Сол күннен бастап айтатын ешкім болмайды

Біздің барлық жанымыз тозаққа тасталды