Canción a Víctor - Inti Illimani

Trigo y maíz era tu voz,

mano de sembrador,

alma de cobre, pan y carbón,

hijo del tiempo y del sol.

Tu canto fue flor de metal

grito de multitud,

arma en el puño trabajador,

viento del norte y del sur.

Caíste allí junto a otros mil

cuando nació el dolor,

hoz y martillo tu corazón

rojo de vida se abrió.

El pueblo así te regará

en un jardín de luz,

serás clarín de lucha y amor

Бидай мен жүгері сенің дауысың болды,

сепкіш қол,

мыс, нан және көмірдің жаны,

уақыт пен күннің ұлы.

Сіздің әніңіз металл гүл еді

Көпшілік жылап,

жұмысшының жұдырығында мылтық,

солтүстік және оңтүстік жел.

Сен сол жерде мың адаммен бірге құладың

ауырсыну туылғанда,

жүрегіңді орақ пен балға

өмірдің қызылы ашылды.

Халық сені осылай суарады

жарық бақшасында,

сіз күрес пен сүйіспеншілікке айналасыз