Больше, чем живы - ГРОТ

Чем же тебя удивить, ты давно не ребенок в свои 25,

Зачем и чему тебе сопротивляться, и кого побеждать?

Жизнь как медленный ход эскалатора, без скрежета сабель,

Только вперед, до нужного вам магазина, стабилен и комфортабелен.

Все под рукою, услуги и информация, будни в стиле «One Touch»

Все доказано и протестировано, мы не в цирке и ты не циркач.

Ради чего тебе под потолком устраивать эту корриду?

Как птица летать и как человек упасть, и умирать инвалидом.

Как напитанный морем тайфун, оступившемуся на замену,

Ринутся толпы людей, презирая страховку, играючи выйдут в арену!

Ради того, чтобы антилогичным, но совершенным полетом

Сотрясти это месиво вспышек и ртов, всех, не просто кого-то!

Чтобы жажда расти обожгла, чтоб от голоса сердца оглох,

Это моя территория, я танцую как Бог!

Раскалялись бы ревом толпы самодельные залы, подвалы и логова,

И тебе ошарашенному говорило бы эхо: - «Ты просто не пробовал».

Ветра расточат город в пыль и песок, и -

Я увижу всё, что сделал, и сделать не смог,

Увижу сверху самую суть, что сверкает ярче льда!

Твоя жизнь, отражаясь в зеркале глаз,

Взрывается соцветием действий и фраз.

Отражение тебя во мне, что не блекнет никогда!

Я столько писал, чтобы зажечь это сотни огней,

Я годами не спал, а искал, как сделать, чтоб ты поверила мне.

В окно самолета мне ярко-красным улыбалась заря,

И весть этот мир, на пределе который я ради тебя покорял.

Днями, ночами я шел, и мой путь луна освещала,

Я путался, падал, сбивался не раз, возвращаясь в итоге в начало.

Теперь взгляни на меня, оторви от экрана глаза,

Колени ободраны, пыль на стопах, но мне срочно нужно тебе рассказать!

Я видел тот мир, что в отражении глаз, будто море искрится,

Люди летят против ветра, через законы и правила, больше, чем птицы!

Презирая смерть, в восхождении разрывая жилы,

Шли, не боясь тратить себя, лишь поэтому больше, чем живы!

Я видел, как ради знаний опускались к морскому дну,

Они проживут сотню жизней, рискуя, а ты проживешь ли одну?

Начало твоей легенды следует рядом с самой утробы,

Все смотрят и верят, что ты встанешь и хотя-бы попробуешь.

Ветра расточат город в пыль и песок, и -

Я увижу всё, что сделал, и сделать не смог,

Увижу сверху самую суть, что сверкает ярче льда!

Твоя жизнь, отражаясь в зеркале глаз,

Взрывается соцветием действий и фраз.

Отражение тебя во мне, что не блекнет никогда!

Сізді қалай таң қалдыруға болады, сіз 25 жаста көптен бері бала емессіз,

Неге және неге қарсы тұрасыз және кімді жеңу керек?

Өмір семсердің сылдырлауынсыз, эскалатордың баяу қозғалуы сияқты,

Тек алға, сізге қажет дүкенге, ол тұрақты және ыңғайлы.

Барлығы сіздің қолыңызда, қызметтер мен ақпарат, жұмыс күндері «Бір рет түрту» стилінде

Барлығы дәлелденген және сыналған, біз циркте емеспіз және сіз цирк әртісі емессіз.

Мына корриданы неге төбенің астында өткізіп жатырсың?

Ұшатын құстай, құлап өлген адамдай мүгедек болып.

Теңізге қаныққан тайфун сияқты, орнынан сүрінген,

Көптеген адамдар сақтандыруды жек көріп, аренаға оңай кіреді!

Антилогиялық, бірақ мінсіз ұшу үшін

Бұл жыпылықтаулар мен ауыздарды шайқаңыз, біреуді емес, барлығын!

Өсуге шөлдеу, жүрек үнінен саңырау болу,

Бұл менің территориям, мен Құдай сияқты билеймін!

Уақытша залдар, жертөлелер мен төсеніштер қалың топтың шуымен жарқырайды,

Ал жаңғырық саған аң-таң күйде: – «Сен жай ғана тырыспадың» деп айтатын.

Желдер қаланы шаң мен құмға шашады, және -

Мен жасаған және істей алмағанның бәрін көремін

Мұздан да жарқыраған мәнді мен жоғарыдан көремін!

Сенің өмірің көз айнасында бейнеленген

Іс-әрекеттер мен сөз тіркестерінің гүл шоғырымен жарылады.

Ешқашан өшпейтін мендегі сенің бейнең!

Мен осы жүздеген отты жағу үшін көп жаздым,

Мен жылдар бойы ұйықтамадым, бірақ мен сені қалай сендіремін деп іздедім.

Ұшақтың терезесінде таң маған ашық қызыл күлді,

Ал хабар бұл дүние, мен сен үшін бағындырған шегімде.

Күндер, түндер жүрдім, жолымды ай нұрландырды,

Мен абдырап қалдым, құладым, бірнеше рет жоғалдым, ақыры басына оралдым.

Енді маған қара, көзіңді экраннан ал

Менің тізем сыпырылып, аяғым шаң болды, бірақ мен сізге тез арада айтуым керек!

Көздің шағылысқан дүниесін көрдім, Теңіз ұшқындағандай,

Адамдар желге қарсы, заңдар мен ережелер арқылы құстардан гөрі ұшады!

Өлімді жек көріп, өрлеуде тамырды үзіп,

Олар өздерін ысырап етуден қорықпай жүрді, сондықтан олар тіріден артық!

Мен олардың білім үшін теңіз түбіне қалай түскенін көрдім,

Олар жүз өмірге қауіп төндіреді, ал сен бір өмір сүресің бе?

Аңыздың басы ана құрсағында,

Барлығы қарап тұрып, сен тым болмағанда тұрып көретініне сенеді.

Желдер қаланы шаң мен құмға шашады, және -

Мен жасаған және істей алмағанның бәрін көремін

Мұздан да жарқыраған мәнді мен жоғарыдан көремін!

Сенің өмірің көз айнасында бейнеленген

Іс-әрекеттер мен сөз тіркестерінің гүл шоғырымен жарылады.

Ешқашан өшпейтін мендегі сенің бейнең!