Proserpina - Gothica

Lungi è la luce che in sù questo muro

Rifrange appena, un breve istante scorta

Del rio palazzo alla soprana porta

Lungi quei fiori d’Enna, O lido oscuro

Dal frutto tuo fatal che ormai m'è duro

Lungi quel ciel dal tartareo manto

Che quì mi cuopre: e lungi ahi lungi ahi quanto

Le notti che saràn dai dì che furo

Lungi da me mi sento;

e ognor sognando

Cerco e ricerco, e resto ascoltatrice;

E qualche cuore a qualche anima dice

(Di cui mi giunge il suono da quando in quando

Continuamente insieme sospirando,) —

«Oimè per te, Proserpina infelice!»

«Afar away the light that brings cold cheer

Unto this wall, one instant and no more

Admitted at my distant palace-door

Afar the flowers of Enna from this drear

Dire fruit, which, tasted once, must thrall me here

Afar those skies from this Tartarean grey

That chills me: and afar, how far away

The nights that shall be from the days that were

Afar from mine own self I seem, and wing

Strange ways in thought, and listen for a sign;

And still some heart unto some soul doth pine

(Whose sounds mine inner sense is faith to bring

Continually together murmuring,) —

«Woe's me for thee, unhappy Proserpine!»

Lungi è la luce che in sù questo muro

Rifrange appena, un breve istante scorta

Del rio Palazzo alla soprana porta

Lungi quei fiori d'Enna, O lido oscuro

Dal frutto tuo fatal che ormai m'è duro

Lungi quel ciel dal tartareo manto

Che quì mi cuopre: e lungi ahi lungi ahi quanto

Le notti che saràn dai dì che furo

Lungi da me mi sento;

e огнор согнандо

Cerco e ricerco, e resto ascoltatrice;

E qualche cuore a qualche анима сүйектері

(Di cui mi giunge il suono da quando in quando

Continuamente insieme sospirando,) —

«Oimè per te, Proserpina infelice!»

«Алыстан салқын көңіл-күй сыйлайтын жарық

Бұл қабырғаға бір сәтте, енді жоқ

Менің             алыстағы                                                                                                                       сарай-есігінің есігіндегі есігінің есігіндегі есік

Енна гүлдері бұл қорқыныштан алыс

Бір рет дәмін татқан ауыр жеміс мені осында таң қалдыруы керек

Бұл тартарлық сұр аспаннан алыс

Бұл мені тоңазытады: алыс, қаншалықты алыс

Сол күндерден болатын түндер

Мен өзімнен алыс сияқтымын және қанаттым

Біртүрлі ойлар     белгіні  тыңдау ;

Әлі де біреудің жүрегі кейбір жанға қарағай береді

(Менің ішкі сезімім кімнің дыбыстарын әкелетін сенім

Үнемі бірге күңкілдеп,) —

«Саған қасіретке, бақытсыз Прозерпин!»