Solo Otra Vez - Gilbert O'Sullivan

In a little while from now

If I’m not feeling any less sour

I promise myself to treat myself

And visit a nearby tower

And climbing to the top will throw myself off

In an effort to make it clear to who

Ever what it’s like when you’re shattered

Left standing in the lurch at a church

Where people saying: «My God, that’s tough

She’s stood him up»

No point in us remaining

We may as well go home

As I did on my own

Alone again, naturally

To think that only yesterday

I was cheerful, bright and gay

Looking forward to well wouldn’t do The role I was about to play

But as if to knock me down

Reality came around

And without so much, as a mere touch

Cut me into little pieces

Leaving me to doubt

Talk about God and His mercy

Or if He really does exist

Why did He desert me in my hour of need

I truly am indeed

Alone again, naturally

It seems to me that there are more hearts

Broken in the world that can’t be mended

Left unattended

What do we do?

What do we do?

Now looking back over the years

And whatever else that appears

I remember I cried when my father died

Never wishing to hide the tears

And at sixty-five years old

My mother, God rest her soul

Couldn’t understand why the only man

She had ever loved had been taken

Leaving her to start with a heart so badly broken

Despite encouragement from me

No words were ever spoken

And when she passed away

I cried and cried all day

Alone again, naturally

Alone again, naturally

Alone again, naturally

Біраз уақыттан кейін

Егер мен азырақ қышқыл сезінбесем

Мен өзімді емдеуге уәде беремін

Және жақын маңдағы мұнараға барыңыз

Ал шыңға шығу өзімді лақтырып жібереді

Кімге түсінікті болу үшін

Сіз сынған кезде қандай боласыз

Шіркеуде қалды

Адамдар: «Құдайым, бұл қиын

Ол оны тұрғызды»

Біздің қалғанымыздың мәні жоқ

Біз де үйге баруымыз мүмкін

Мен өзім жасағандай

Тағы да жалғыз, әрине

Кеше ғана солай ойлау

Мен көңілді, жарқын және гей болдым

Жақсылық күту мен ойнағалы тұрған рөлді орындамас еді

Бірақ мені құлатқысы келгендей

Шындық айналды

Және көп нәрсесіз, жай ғана жанасу сияқты

Мені кішкене бөліктерге кесіңіз

Мені күмәндануға қалдырады

Құдай және Оның мейірімі туралы сөйлесіңіз

Немесе Ол шынымен бар болса

Неліктен ол менің мұқтаждық кезінде мені тастап кетті

Мен шынымен солаймын

Тағы да жалғыз, әрине

Маған жүректер көбірек сияқты

Жөндеу мүмкін емес дүниеде бұзылған

Қараусыз қалдырылды

Біз не істейміз?

Біз не істейміз?

Енді өткен жылдарға көз жүгіртсек

Және тағы не пайда болса

Әкем қайтыс болғанда жылағаны есімде

Ешқашан көз жасын жасырғысы келмейді

Ал алпыс бес жаста

Анашым, жанын жаннатта болсын

Неліктен жалғыз адам екенін түсіне алмады

Ол бұрын-соңды сүйгенін алып кеткен

Оны қатты жараланған жүрекпен бастауға қалдыру

Менен жігерлендірсе де

Ешқашан сөз айтылмады

Және ол қайтыс болған кезде

Мен күні бойы жылап, жыладым

Тағы да жалғыз, әрине

Тағы да жалғыз, әрине

Тағы да жалғыз, әрине