В небо - G-Nise

Ты, улетая от меня, искала счастье там

В их чужих руках, где нет любви, где лишь пустота…

Пролетала города, ничего не находя,

Возвращалась ко мне, чтоб почувствовать тепла.

Затем снова в полет, но крылья устали летать.

И твоя боль не пройдет, снова пишешь мысли в тетрадь.

Знаешь все наперед, но не хочешь без любви погибать.

Сердце ничего не найдет, суждено одному умирать…

Припев:

В небо, в небо летела птица,

Но солнце не грело, она могла разбиться.

В небо, в небо снова летит птица,

Но солнце сжигает крылья.

Это ей не снится…

«Виновник ее слез» в моем протоколе.

Сердце из груди рвется, оно не просто колет.

Коли я стал тем, кто ее как щенка топит в боли.

Я как работник счастья ее просто уволен.

Она была на воле, но птицу заперли в клетке.

Восход солнца не встретить, на календаре метки.

Медленно руками касался ее нежного тела.

То ли хотела, то ли ненавидела это.

Расходились, но возвращалась обратно.

И по глазам не понимал, была ли она рада:

Жажда мести или искренность взгляда,

Ее мурашки от меня или прохлады?

Она моя загадка, загадывал, сдувая свечи

Беспечно, а у нее был взгляд застенчивый.

И эта встреча сделала нас обреченными.

Молча зачеркиваем наш сюжет красками черными…

Припев:

В небо, в небо летела птица,

Но солнце не грело, она могла разбиться.

В небо, в небо снова летит птица,

Но солнце сжигает крылья.

Это ей не снится…

Менен ұшып бара жатқан сен бақыт іздедің

Олардың қолында, махаббат жоқ жерде, тек бос жерде ...

Ұшқан қалалар, ештеңе таппай,

Ол жылылықты сезіну үшін маған қайта оралды.

Содан кейін қайтадан ұшыңыз, бірақ қанаттар ұшудан шаршады.

Ал сенің дертің кетпейді, тағы да дәптерге ойыңды жазасың.

Сен бәрін алдын ала білесің, бірақ махаббатсыз өлгің келмейді.

Жүрек ештеңе таппайды, жалғыз өлетін тағдыр...

Хор:

Құс ұшты көкке, көкке,

Бірақ күн жылынбады, ол сынуы мүмкін.

Құс ұшады аспанға, қайтадан аспанға,

Бірақ күн қанатты күйдіреді.

Ол армандамайды...

Менің хаттамамдағы «Оның көз жасына кінәлі».

Жүрек кеудеден жұлынды, бұл жай ғана шаншу емес.

Оны күшіктей азаппен суға батыратын мен болсам.

Оның бақытының қызметкері ретінде мен жай ғана жұмыстан шығарылдым.

Ол бос болды, бірақ құс торға қамалды.

Күннің шығуын кездестірмейсің, күнтізбеде белгілер бар.

Оның нәзік денесін қолдарымен баяу ұстады.

Не оны қалайды, не жек көрді.

Таратылды, бірақ қайтып оралды.

Мен оның көздерінен оның қуанғанын түсінбедім:

Кек алуға немесе көрудің шынайылығына шөлдеу,

Оның маған деген дірілдері ме, әлде салқындығы ма?

Ол менің жұмбағым, шамдарды сөндіреді

Абайсызда, бірақ оның түрі ұялшақ болды.

Ал бұл кездесу бізді құрдымға жіберді.

Үнсіз біз сюжетті қара бояулармен сызып тастаймыз ...

Хор:

Құс ұшты көкке, көкке,

Бірақ күн жылынбады, ол сынуы мүмкін.

Құс ұшады аспанға, қайтадан аспанға,

Бірақ күн қанатты күйдіреді.

Ол армандамайды...