Il Mito Dell'Amore - Franco Battiato

Il mito dell’amore vive

Si nutre di fantasia

Quando t’innamori è tutto bello

Anche come ti ossessionano i pensieri

Nell’attrazione bisogno di unità

Echi di mantra nel suono del suo nome

Un giorno da ragazzi

Camminavamo sul lungomare

Mi disse «Sanno già di noi

Vieni a casa ti presento ai miei»

Mi tocchi il cuore e la libertà

Ma solo l’idea mi fa sentire prigioniero

Nei valori tradizionali

Il senso di una via

Primordiali movimenti interni a un’emozione

Amore mio

Resisterai a un altro addio

Il mito dell’amore muore

Senza tante cortesie

Ti accorgi che è finita

Da come cadi nell’insofferenza

Ciò che ti unisce

Ti dividerà

Nei miei ricordi

La Quarta Sinfonia di Brahms

Махаббат туралы миф өмір сүреді

Ол қиялмен қоректенеді

Ғашық болған кезде бәрі әдемі болады

Тіпті сіздің ойларыңыз сізді қалай мазалайды

Тартымдылықта бірлік керек

Оның есіміндегі мантралардың жаңғырығы

Жігіттер күні

Біз серуендеу жолымен жүрдік

Ол маған: «Олар біз туралы бұрыннан біледі

Үйге кел, мен сені ата-анаммен таныстырамын»

Сіз менің жүрегіме және еркіндікке әсер етесіз

Бірақ тек идея мені тұтқын сияқты сезінеді

Дәстүрлі құндылықтарда

Жол сезімі

Эмоцияның ішкі алғашқы қозғалыстары

Менің махаббатым

Сіз тағы бір қоштасуға қарсы тұрасыз

Махаббат туралы миф өледі

Көп сыпайылықсыз

Біткенін түсінесің

Сіз төзімсіздікке қалай түсесіз

Сізді не біріктіреді

Ол сені бөледі

Менің естеліктерімде

Брамстың төртінші симфониясы