A La Memoria De Giulia - Franco Battiato

La cama de niquel donde me esperabas de muy joven

El radiogramófono que cogía todo

Cuando te llevaba a aquel café

«Traiga fresas con nata» decía

Y soberbio te miraba mientras el otro

Se giraba haciendo muecas

Mofándose de mí

Aquella foto que llevaba siempre encima

Antes que un cajón la guardase y desluciese

Supe así de tu muerte

Y recordé cada rizo

Y en tu semblante la suerte

Mi memoria saca fuera recuerdos de un sombrero

Sin que yo pueda elegir los que quiero

He tenido alegrías.

A veces

Nos dormíamos los tres

Yo, tu madre y tú en la misma cama

Cuanta inocencia, que santa Trinidad

Era un gesto de afecto y de respeto

¡Oh memoria!

Porque me engañas

Porque como si fuese viento

Me echas este polvo hacia mis ojos;

Acariciaba tus rodillas

Y tu corazón reía satisfecho

He tenido alegrías, sí

Te recuerdo así, mi pobre Giulia

Clara y risueña

Impaciente me esperaba la vida

Y el viento muy leve de mañana

Se llevaba cada cosa

Tenía diecisiete años

Жас кезіңізде мені күткен никель төсек

Барлығын алатын радиограмофон

Мен сені сол кафеге апарғанымда

«Құлпынай мен кілегей әкел» деді

Және мақтанышпен ол саған қарады, ал екіншісі

Ол бұрылды

мені мазақ ету

Сол фото мен үнемі өзіммен бірге алып жүретінмін

Бір тартпа алдында оны сақтады және дақ

Мен сенің өліміңді осылай білдім

Әр бұйраны есіме түсірдім

Ал жүзіңізде сәттілік

Менің жадым қалпақ туралы естеліктерді шығарады

Мен өзім қалағандарды таңдай алмаймын

Менде қуаныштар болды.

Кейде

Үшеуміз ұйықтап қалдық

Мен, сенің анаң және сен бір төсекте жатырмыз

Қаншама кінәсіздік, сол қасиетті Үшбірлік

Бұл сүйіспеншілік пен құрметтің белгісі болды

о естелік!

Мені алдау себебі

Өйткені жел соққандай

Сіз бұл ұнтақты менің көзіме қарай лақтырыңыз;

тізеңізді сипады

Ал сенің жүрегің риза болып күлді

Менде қуаныш болды, иә

Сенің есімде, менің бейшара Джулия

Мөлдір және күлімсіреу

Мен өмірімді тағатсыздана күттім

Ал ертеңгі өте жеңіл жел

Ол бәрін алды

Мен он жетіде едім