Il Mantello E La Spiga - Franco Battiato

Sotto l’ombra sospiravi

pastore di ombre e di sotterranei segreti

parlavi di una vita trascorsa.

Come sempre le foglie cadono d’autunno.

Intona i canti dei veggenti

cedi alla saggezza

alle scintille di fuochi ormai spenti,

regolati alle temperature e alle frescure delle notti:

lascia tutto e seguiti.

Guarda le distese dei campi, perditi in essi

e non chiedere altro.

Lasci un’orma attraverso cui tu stesso

ti segui nel tempo e ti riconosci.

Correvi con la biga nei circhi.

E fosti pure un’ape delicata,

il gentile mantello che coprì le spalle di qualcuno.

Lascia tutto e seguiti.

I tuoi occhi dunque trascorrono svagati

ed ozi come una spiga.

Come sempre le foglie cadono d’autunno.

Көлеңке астында күрсіндің

көлеңкелер мен құпия зындандардың бақташысы

Сіз өткен өмір туралы айттыңыз.

Әдеттегідей, жапырақтар күзде түседі.

Көріпкелдердің әндерін айт

даналыққа бағыну

сөнген оттардың ұшқындарына,

түннің температурасы мен салқындығына байланысты:

бәрін тастап, соңынан еріңіз.

Өрістердің кеңдігін қараңыз, оларда адасып кетіңіз

және артық сұрамаңыз.

Сіз өз ізіңізді қалдырасыз, ол арқылы өзіңіз де жүрсіз

сіз уақыт өте келе өзіңізге еріп, өзіңізді танисыз.

Сіз цирктерде күймемен жүгірдіңіз.

Сен де нәзік ара едің,

біреудің иығын жауып тұрған нәзік плащ.

Барлығын тастап, соңынан еріңіз.

Сондықтан сіздің көздеріңіз зейінсіздіктен өтеді

ал сен құлақ сияқты бос жүрсің.

Әдеттегідей, жапырақтар күзде түседі.