Plague of Ghosts - Fish

I found a home in the darkness, found a home in the darkness, found a home in

the darkness,

Empty stomach empty head a body fills a vacant bed,

And the thunder rolls by, and the rains come, and the days gone and I wonder

where I am.

Found a place in the darkness, found a home in the darkness, in the darkness,

home, in the darkness.

A crowded room of passers by and in the shadows strangers cry, and the ghosts

try to hide,

When the rains come, when the storms form, when I wonder who I am in the

darkness,

Home.

(ii) digging deep.

Digging deep in the darkness, digging it deep down deep down deep down digging

it

Deep in the darkness, digging it deep, down deep, down, deep down digging it

Deep in the darkness, digging it deep, down, down, down, down, digging it

Deep in the darkness, digging it down, deep down, deep, down deep digging it

We watched an insect stray to the edge of it’s world, a lily pad stretched over

a green mirror

In which the ghost carp swirl like clouds before a storm.

This is the season of the rains,

This is incoming.

And when it came their was no cover, no place to hide,

Vision blurred, hard to breathe, trying hard to hold onto something that’s real.

Nothing left, nowhere to go, no open road it’s washed away by swollen streams,

Carried off downriver with all my broken dreams.

Digging deep in the darkness, digging it deep, down deep down deep, deep,

digging it

Deep in the darkness, digging it deep down, down, down, down digging it

Deep in the darkness, digging it deep, digging it digging it, digging it,

Deep in the darkness, digging it deep down, deep down, deep down, digging it.

A tethered goat bleats from the corner of the graveyard where the lizards hang

motionless as the angels of stone above them, their broken wings throwing long

shadows into the grass where the scorpions hide.

The tigers are running out of jungle.

In the end I was tired of being asked if I could say that I was happy now,

As if you need me to convince you that everything’s ok.

Would you take me back?

Digging deep in the darkness, digging it deep, down deep, down deep,

deep digging it

Deep in the darkness, digging it deep, down, down, down, down, down, digging it,

Deep in the darkness, digging it deep, deep down, deep, deep, digging it,

Deep in the darkness, down, down, down, down, down, down digging it.

Are you happy now?

you keep asking, asking am I happy now?

Why can’t you tell me that I’m happy now?

are you happy now?

Happy now?

happy now?

2. chocolate frogs

The bloated corpses of unsolved murders and old revolutions, pirouette and

dance amongst the swirls and eddies in their final procession down the muddy

river to the delta where they’re thrown up by the surf onto sterile beaches or

are trapped in the roots of mangrove cathedrals of the islands that gather in

the bay.

These are the first arrivals on this new horizon that will be coveted by

strangers who will deposit themselves on these shores to build towers to the

heavens.

the storm will come and the rains will fall and remove their dreams

and hopes once again to the waters that surround them.

and while they pray the

frogs will chant in the darkness

A heid full of chocolate frogs, a body full of rush, a pocketful of shrapnel

and a skinfull of bush,

An eyefull of the future and a belly full of the past, how beautiful the

present when you know it cannae last.

A tumblerful of voddie, two fingers in a glass, a handful of promises,

a heart full of remorse,

Mindful of your manners when you’re brought down to your knees,

A heid full of chocolate frogs is all you gave to me,

That’s all you gave to me, that’s all you gave to me,

A spoonful of miracles a nostril full of dust a lung full of virginia the needs

we have we must,

A pill to put your heart right a nose out for a deal for a heid full of

chocolate frogs what can you give to me?

What did you give to me?

What did you give to me?

What did you give to me?

3- waving at stars.

You cracked up too soon before the punchline hit home and at the end of the

joke did you notice that no-one was laughing with you.

You were out on your own,

Waving at trains, waving at cars, waving from bars, waving from aeroplanes,

Might as well be waving at stars,

You called out her name as the darkness hit home, raised up your zippo and

opened the skies till the crowd melts away, at the end of the day,

you ran out of light,

Praying for rain, praying for signs, praying for time, praying for endless

night, might as well be wishing on stars

4. raingods dancing

Empty churches, empty pews, in the subway nothing moves and the static on the

radio is drowning out the sound of raingod’s dancing,

Empty playgrounds, empty bars, I can’t remember how it was before the flood

when all I had to do was recognise the love that’s trapped inside.

I gave it all, I took it back and in the end there’s nothing left except a

shell surrounding emptiness and loneliness, a core of pain,

I see my pathway shining.

Raingods with zippo’s, a tinman hides a broken heart,

Raingods with zippo’s, he knows the flame has gone that soon he’ll fall apart,

So I lay me down to lie and with the rain my lullaby I drift away to dreamless

sleep, leave behind a life that died, a victim of a plague of ghosts

I was wrapped up in my guilt buried deep within my memories, a shelter of

self-pity that I know the rain will wash away, I sense the storm arriving.

Raingods with zippo’s, a tin man rusts away and slowly falls apart,

Raingods with zippo’s and all he leaves behind a bleeding broken heart.

(part ii) the wake -up call (make it happen)

In the end I found beginnings, not a vision, a wake up call,

Raised from the dead by a beating heart and at last I can see it all

And my eyes were opened to the darkness, in my hand a burning flame,

A spark of life to touch the fuse and blow these clouds away,

I can make it happen, if I want to,

Make it happen, if I try,

Forgive, forget, forever never means as much as it does today,

Make it happen, we can make it happen, we can make it happen.

When I wake up, will you be there?

it can never be the same.

If we can take our lives slowly, step by step, we can be dancing in the rain,

We can make it happen, we can make it happen, make it happen,

Forgive, forget, forever means today, make it happen, we can make it happen,

We can make it happen, forgive, forget, forever means today,

Make it happen.

Мен қараңғыда үй таптым, қараңғыда үй таптым, үй таптым

қараңғылық,

Ашық асқазан бос бас дене бос төсек толтырады,

Күн күркіреді, жаңбыр жауады, күндер өтіп кетті, мені таң қалдырады

мен қайдамын.

Қараңғылықтан орын таптым, қараңғылықтан, қараңғылықтан үй таптым,

үй, қараңғыда.

Жолдан тыс жерлерде және көлеңкелерде, көлеңкелерде бейтаныс адамдар жылайды, ал елестер

жасыруға  тырысыңыз,

Жаңбыр жауғанда, дауыл соққанда, мен кімнің ішінде екенмін деп таң қалғанда

қараңғылық,

Үй.

(ii) терең қазу.

Қараңғыда терең қазу, тереңнен тереңдету, тереңдету

ол

Қараңғыда тереңде, тереңде, тереңде, тереңде, тереңде

Қараңғыда терең, терең, төмен, төмен, төмен, төмен, оны қазу

Қараңғыда тереңде, тереңде, тереңде, тереңде

Біз           ша         шет       ш                лала       керілген   жанд                                           |

жасыл айна

Онда елес тұқы дауыл алдындағы бұлттай айналады.

Бұл жаңбыр  маусымы,

Бұл келіп жатыр.

Қашан олар жабық болған кезде, жасырынатын жер жоқ,

Көру бұлыңғыр, тыныс алу қиын, шынайы нәрсені ұстауға тырысады.

Ештеңе қалмады, барар         ашық            бір                     ісінген  бұлақтар  шайып  жатқан 

Менің барлық бұзылған армандарыммен бірге өзеннен өттім.

Қараңғыда терең қазып, тереңде, тереңде, тереңде,

оны қазу

Қараңғыда тереңде, тереңде, төменнен, төменнен, төменнен қазу

Қараңғыда тереңде, тереңде, қазып, қазып, қазып,

Қараңғыда тереңде, тереңде, тереңде, тереңде, тереңде.

Бекітілген ешкі зираттың кесірткелер ілулі тұрған бұрышынан мазалайды

Үстіндегі тас періштелер сияқты қозғалыссыз, сынған қанаттары ұзаққа лақтырылады

шаяндар жасырынатын шөпке көлеңке түсіреді.

Жолбарыстар Джунглиден қашып барады.

Соңында мен қазір бақытты деп айта аламын ба деп сұрадым,

Сізге бәрі жақсы екеніне сендіруім керек сияқты.

Мені қайтарып келесіздер ме?

Қараңғыда терең қазып, тереңде, тереңде, тереңде,

оны терең қазу

Қараңғыда терең, терең, төмен, төмен, төмен, төмен, төмен, төмен, оны қазып,

Қараңғыда тереңде, тереңде, тереңде, тереңде, тереңде, қазып,

Қараңғыда терең, төмен, төмен, төмен, төмен, төмен, төмен, оны қазу.

Енді бақыттысың ба?

Мен қазір бақыттымын ба деп сұрайсың ба?

Неге қазір бақытты екенімді айта алмайсыз?

енді бақыттысың ба?

Қазір бақытты ма?

қазір бақытты ма?

2. шоколадты бақалар

Ашылмаған кісі өлтірулер мен ескі революциялардың ісінген мәйіттері, пируэт және

бұрылыстар мен құйындылардың арасында соңғы шеруінде балшықтан төмен билейді

өзені стерильді жағажайлармен бетінен лақтырып жіберді немесе

жиналатын аралдардағы мангр соборларының тамырларында қалыпта                                                                                                 |

шығанағы.

Бұл жаңа горизонтқа қатысты алғашқы келушілер

мұнаралар салу үшін өздерін осы жағалауларға салады

аспан.

дауыл соғып, жаңбыр жауып, армандарын жояды

және оларды қоршап тұрған суларға тағы да үміт артады.

және олар дұға еткенде

бақалар қараңғыда ән айтады

Шоколадты бақаларға толы гейд, асыққа толы дене, қалта толған сынықтар

және бұтаның  терісі,

Болашаққа көз             өткен    қарын                                                 

соңғы болатынын білгенде көрсетіңіз.

Бір құйылған водди, стақандағы екі саусақ, бір уыс уәде,

өкінішке толы жүрек,

Тізеңізді                                         .

Шоколадты бақаға толы шоқтығыңды маған сыйладың,

Маған бергеніңіздің барлығы міне мен                                                                                          

Бір қасық ғажайып                                                       керемет 

бізде міндетті бар,

                                                                                                                     |

шоколад бақалары, маған не бере аласыз?

Сіз маған не бердіңіз?

Сіз маған не бердіңіз?

Сіз маған не бердіңіз?

3- жұлдыздарға қол бұлғау.

Пунчлайн үйге жеткенге дейін және соңында  тым ерте жарылдыңыз

әзіл байқадың ба сенімен ешкім күлмейді.

Сіз өз бетіңізше болдыңыз,

Пойыздарға                                  барлардан                , барлардан      ,                                  , барлардан   ,     ,                    

Сондай-ақ жұлдыздарға қол бұлғаған болуы мүмкін,

Қараңғылық үйді басып, зиппоңызды  көтергенде, сіз оның атын айттыңыз

қаптай ерігенше аспанды ашты, күннің соңында,

жарық таусылды,

Жаңбыр сұрап дұға ету, белгілер үшін дұға ету, уақытты сұрау, шексіз дұға ету

түн, мүмкін жұлдыздарға тілек болуы болмақ

4. жаңбыр құдайлары билейді

Бос шіркеулер, бос орындықтар, метрода ештеңе қозғалмайды және статикалық

радио рейнгодтың                                                                                                |

Бос ойын алаңдары, бос жолақтар, мен оның су тасқыны алдында қалай болғанын есіме түсіре алмаймын

Маған бар болғаны ішімде қамалған махаббатты тану болды.

Мен бұның бәрін бердім, мен оны қайтарып алдым, ал аяғында мен одан басқа ештеңе қалмадым

қуыстылық пен жалғыздықты қоршап тұрған қабық, азаптың өзегі,

Мен жолымды жарқырап көремін.

Зиппосы бар рингодтар, қаңылтыр жараланған жүректі жасырады,

Раингодтар зипполары бар, ол жалынның сөнгенін біледі, ол көп ұзамай құлап кетеді,

Мен жатып жатып жатып жатырмын және жаңбыр  мен  бесік жырым   армансыз                                       жатуға    жатып  жатып     жаттым  және жаңбыр  мен   бесік  жырым    армансыз                                    жатуға    жатып  жатып      жаттым   және  жатыр         |

ұйықта, артына өлген өмірді, аруақ індетінің құрбанын қалдыр.

Мен өз кінәммен оралдым, естеліктерімде терең көмілді, баспана

жаңбыр шайып кететінін білемін деп өзімді аяймын, дауылдың келе жатқанын сеземін.

Зиппосы бар рейнгодтар, қаңылтыр адам тот басып, баяу ыдырайды,

Раингодтар zippo және ол қансырап жатқан жаралы жүректің артында қалдырғанының бәрі.

(II бөлім) ояту қоңырауы (оны болсын)

Ақырында мен аян, ояту қоңырауын емес, бастамаларды таптым.

Өлгеннен соққан жүректі қайта тірілді және соңында бәрін көремін

Қараңғылыққа көзім ашылды, қолымда жанып тұрған жалын,

Сақтандырғышқа тиіп, бұлттарды ұшыру үшін өмір ұшқыны,

Мен бола аламын, егер қаласам,

Орындалсын, қолдансам,

Кешіру, ұмыту, мәңгілік ешқашан бүгінгідей мәнді білдірмейді,

Оны орында, біз оны жасай аламыз, біз оны жасай аламыз.

Мен оянғанда, сіз боласыз ба?

ол ешқашан бірдей бола алмайды.

Егер біз өз өмірімізді баяу қабылдай алсақ, біртіндеп, жаңбырда билеуге болады,

Біз мұны жасай аламыз, біз оны жасай аламыз, жасай аламыз,

Кешіру, ұмыту, мәңгілік бүгін, бұл болсын, біз болсын бола аламыз,

Біз мұны жасай аламыз, кешіре аламыз, ұмыта аламыз, мәңгілік бүгін дегенді білдіреді,

Оны жүзеге асыру.