Vanadis - Falkenbach

Mounted men, with axe and shield

On their ride through shallow field

See your sons oh Vanadis

Light my ways oh Manalihs…

Freyas Val

Woutans half

Oaken woods as dark as night

Home of those of heathen pride

Grant me strength oh Asynja

Be my guide oh Valfreya

Freyas Val

Vingolfs’s pride

Herjan!!!

When the moon shines bright from the dark black sky

We raise our swords to thy hail

When the runes are thrown and the ravens fly

As a sign of our heathens prevail

While the morning breaks through Tenkterian wood

While the sun sets the shores aflame

There is one thing only which never dies

The honour of thy name

Foraan!!!

By my side my brothers fall

Now on their way to Freya’s hall

We are yours oh Vanadis

Guide their ways oh Manalihs

Hjer Foraan

Tenkteriar

Herjan!!!

While twilight covers the blood red skies

While the sun sets the shores aflame

There is one thing only which never dies

The honour of thy name

When time draws near for the chosen ones

To fall on the blood stained fields

Then death will grant us a place amongst

Our fathers in the halls of bronzen shields

A burning flame as blue as ice

Now I can see it in your eyes

Be my fate oh Vanadis

Through the nights oh Manalihs…

Атқа қонған, балта мен қалқан ұстаған

Олар таяз далада жүріп келе жатыр

О Ванадис ұлдарыңды көр

Жолдарымды нұрландыр, уа, Маналихтар...

Фрейас Вал

Жартысы

Емен ормандары түндей қараңғы

Тәкаппарлардың үйі

Маған күш бере гөр, Асынжа

Менің жетекшім бол, о Вальфрея

Фрейас Вал

Винголфстың мақтанышы

Гержан!!!

Қараңғы қара аспаннан ай нұрын шашқанда

Біз семсерімізді сенің бұршыңа қарай көтереміз

Руна лақтырылып, қарғалар ұшқанда

Біздің басқа да өзіміздің белгісі басым

Таңертең Тенктерия ағашын жарып өткенде

Күн жағаларды жанып тұрғанда

Ешқашан өлмейтін бір ғана нәрсе бар

Сіздің атыңыздың құрметі

Форан!!!

Менің бауырларым қалады

Енді Фрей залына бара жатқанда

Біз сендікпіз, о ванадилер

Олардың жолдарын бағыттаңыз, о маналихтар

Хер Форан

Тенктер

Гержан!!!

Қан қызыл аспанды ымырт жауып жатқанда

Күн жағаларды жанып тұрғанда

Ешқашан өлмейтін бір ғана нәрсе бар

Сіздің атыңыздың құрметі

Таңдалғандардың уақыты жақындағанда

Қанға боялған алқаптарға  құлау

Содан кейін өлім бізге бір орынға ие болады

Брондия қалқандарындағы әкелеріміз

Мұздай көгілдір  жанып тұрған жалын

Енді мен оны сенің көздеріңнен көремін

Менің тағдырым бол, о Ванадис

Түндер бойы, о Маналихтар…