The Heathenish Foray - Falkenbach

…In ancient times once rode across the land

A man unknown on a horse of untold grand

Adorned his cape by thirty runes of gold

Of whom the tales since ages unknown told…

…The man arrived at the shore of sea

And gazed onto the nightly sky

His ears could hear and his eyes could see

Two ravens dark as night passing by…

…In a distance far the thunder sounds

And lightnings reached the frozen grounds

His breath ran fast, his heart pounded strong

As the day now came, awaited oh so long…

…Tears will fall and blood will soon be shed

When the dawn heralds the twilight of the day…

Then into battle they will ride with their swords in hand

For a heathenish foray…

…Countless miles he rode through ice and knee-deep snow

Over mountains 'till the landscape changed its face

So he at last arrived where winds blew strong and chill

Like a welcome to all those who trod this place…

…He in cape was wrapped, and with his hammer 'round his neck

He forced his way though he didn’t saw the path

But he did not rest, 'till he had crossed this land of chill

And the storm had calmed, when he stood alone on hill…

…His eyes could see the forrest shining bright

And it’s trees reflected solens golden light

The sound of horns then reached his ears

To welcome him and take away his fears…

…From all their lands the kings, they came

With their retinue of countless men

And the maiden in full armour sat on their horses

Winged, until the right began…

So he rested a while an recovered from his ride

The horizon gleamed by the mighty northers light

And the elder ones sang tales about the past

Of their ancestors pride, that will forever last…

…As the darkness fell and gone was solens light

The silence ruled amongst the men of heathenpride

Who gatheren in a mighty battle-line

And awaited their Gods to give the final sign…

…Ежелде бір кездері жерді атқа қондырған

Үлкен атқа белгісіз еркек

Оның шапанын отыз рун алтынмен безендірді

Ежелден бері белгісіз ертегілер кімдер туралы айтылған...

…Адам теңіз жағасына келді

Және түнгі аспанға қарады

Құлағы естіп, көзі көретін

Екі қарға түнде өтіп бара жатыр...

…Алыстан күннің күркіреуі естіледі

Ал найзағай мұздаған жерлерге жетті

Демі жылдам, жүрегі қатты соғып кетті

Енді күн келді, көптен күтті...

…Көз жас ағып, жақын арада қан төгіледі

Таң атқанда күннің ымыртын хабарлағанда...

Содан кейін шайқасқа олар қылыштарымен бірге жүреді

Қасиетті шабуыл үшін…

…Ол мұз бен тізеге дейінгі қалың қардың арасынан сансыз миль жүрді

Таулардың үстінде пейзаж келбеті өзгергенше

Ақыры ол қатты жел соғып, салқындаған жерге жетті

Осы жерді басып өткендердің барлығына қош келдіңіздер…

…Ол шапанға оранып, мойнына балғамен тағылған

Ол жолды көрмесе де, күштеп кетті

Бірақ ол осы салқын жерді кесіп өтпейінше, тыным таппады

Ол төбеде жалғыз тұрғанда дауыл басылды...

...Оның көзі орманның жарқырағанын көрді

Ал бұл ағаштар алтын сәулелерді шағылыстырады

Оның құлағына мүйіз дыбысы жетті

Оны қарсы алу және оның қорқынышын жою үшін…

...Олардың барлық жерінен патшалар келді

Сансыз еркектермен бірге

Толық сауыт киген қыз олардың аттарына отырды

Қанатты, оң жақ басталғанша...

Сөйтіп, ол                                                                                                                                                                                         жүрісінен  қалпына келтірілді 

Көкжиек солтүстіктің күшті жарығымен жарқырап тұрды

Ал, үлкендер өткенді жырлайтын

Олардың ата-бабаларының мақтанышы, бұл мәңгілік...

…Қараңғылық басылып, жоғалған сайын нұрға бөленді

Тәкаппар адамдар арасында тыныштық орнады

Күшті шайқас шебіне жиналғандар

Және құдайларының соңғы белгіні беруін күтті...