Heróis Invisíveis - Fabio Brazza, Helles

São 5 da matina, ele sobe no ônibus

Seu Antônio é só mais um dos nossos heróis anônimos

E eu me pergunto quantos Antônios

Que ninguém vê, que não tão na TV

Mas que são do nosso país personagens icônicos

Sinônimos de luta, na labuta, sem estudo

Sem deixar de ser contudo um ser humano idôneo

Sem auxilio, tem três filhos, do primeiro matrimônio

Nosso povo, nosso maior patrimônio

E mesmo com salário precário, acorda disposto

Com o sorriso no rosto e sem faltar no horário

Assim como seu Luiz carroceiro

Que com pouco dinheiro e ensino primário

Viu o seu filho se formar universitário

E com mais de 60 anos e problema na coluna

Transforma o lixo da cidade na sua fortuna

Como dona Maria, moradora de periferia

Que cruza a cidade todo dia pra cuidar do filho alheio

Pensando no própria cria

Que ficou em casa olhando pra panela vazia

Esperando a mãe que ainda não veio

Como tantos filhos sem pais

Que cresceram graças a mães solteiras

Que nunca ganharam um Nobel da paz

Que não te falte forças pra lutar, motivo pra sorrir

Fé pra acreditar e amor pra dividir

Que não te falte forças pra lutar e motivo pra sorrir

Fé pra acreditar e amor pra dividir

Quer saber onde tão nossos heróis?

Eles não tem capas, nem ganharam copas

Eles estão no meio de nós

É o gari que a gente não cumprimenta

É o cidadão comum

É o professor que foi como um pai

Pro moleque que nunca teve um

É o policial que arrisca a vida pra salvar o inocente

E mesmo com o salário de fome, rejeita a propina

É o médico que salva a vida do paciente

E sem estrutura, pratica um milagre da medicina

É a menina que nasceu na miséria

Estudou sozinha a matéria e passou em primeiro na disciplina

É o trabalhador brasileiro

Que não segue a sina e mesmo no desespero

Devolve o dinheiro que encontrou na esquina

E ao ver toda essa luta, eu pensei na hora

Um pensamento que me veio lá do fundo

Essa gente que a gente ignora

Tá salvando o mundo, irmão, tá salvando o mundo

Que não te falte forças pra lutar e motivo pra sorrir

Fé pra acreditar e amor pra dividir

Eu vou pedir pra meu Deus que alivie a dor

De cada trabalhador dessa cidade sem cor

Que põe a fé no labor, com lágrimas e suor

E com o pouco que tem, constrói um mundo melhor

Toda vez que eu passo em frente deste edifício

É difícil de alembrá

Foi aqui que eu e meu amigo vivemo

Quando em São Paulo viemo morá

Nóis trabaiava de pedreiro e construíamo casa

Mas não tinhamo casa pra ficá

Foi quando fizemo nossa casinha aqui

Até o oficial de justiça mandar derrubá

Nois fiquemo tão triste

Que fumo com o dono do terreno conversá

Que disse que se a gente trabaiasse pra ele

Etão ele ia nos ajudá

Construímo tijolo por tijolo até o prédio cabá

E quando por fim cabemo

O dono pagou uma merreca e mandou a gente pastar

Meu amigo Joca tinha feito tantos planos

Que não conseguiu guentá

Ficou maluco da cachola e resolveu se suicidar

Subiu até o alto do edifício e pulou do último andar

E é por isso que quando passo por esse edifício

É difícil de alembrá, é difícil de alembrá

Eu vou pedir pra meu Deus que alivie a dor

De cada trabalhador dessa cidade sem cor

Que põe a fé no labor, com lágrimas e suor

E com o pouco que tem, constrói um mundo melhor

Eu vou pedir pra meu Deus que alivie a dor

De cada trabalhador dessa cidade sem cor

Que põe a fé no labor, com lágrimas e suor

E com o pouco que tem, constrói um mundo melhor

Сағат таңғы 5 болды, автобусқа мінеді

Сеу Антонио - біздің анонимді кейіпкерлеріміздің бірі ғана

 Антониостардың саны қанша екені маған қызық

Ешкім көрмейтінін, теледидарда олай емес

Бірақ біздің елдің танымал кейіпкерлері кімдер

Күрес, еңбек, оқусыз  синонимдері

Дегенмен, лайықты адам болуды тоқтатпастан

Көмексіз оның бірінші некесінен үш баласы бар

Біздің ең басты байлығымыз – халқымыз

Ал тұрақсыз жалақы болса да, ол өз қалауымен оянады

Жүзіңізден  күлімсіреу       уақыт  жібермей  

Дәл сіздің Луис Карросейро сияқты

Бұл аз ақшамен және бастауыш біліммен

Ол ұлының университетті бітіргенін көрді

60 жастан асқандар және омыртқа мәселесі

Қаланың қоқыстарын сіздің байлығыңызға айналдырады

Дона Мария ретінде, перифериялық резидент

Біреудің баласын бағу үшін күнде қаладан өтетін кім

Өз баласын ойлау

Кім бос табаға қарап үйде қалды

Әлі келмеген ананы күтіп

Ата-анасыз қаншама балалар сияқты

Жалғызбасты аналардың арқасында өскен

Бейбітшілік үшін Нобельді ешқашан алмағандар

Күресуге күш, күлуге себеп жоқ болсын

Сенуге деген сенім және бөлісуді жақсы көру

Күресуге күш пен күлуге себеп жоқ болсын

Сенуге деген сенім және бөлісуді жақсы көру

Біздің кейіпкерлеріміздің қайда екенін білгіңіз келе ме?

Олардың шапандары да, кубоктары да жоқ

Олар арамызда

Біз амандаспайтын гари

Бұл қарапайым азамат

Әкедей болған ұстаз

Ешқашан болмаған бала үшін

Жазықсыз адамдарды құтқару үшін өз өмірін қатерге тіккен полицей

Ашық жалақыға қарамастан, ол парадан бас тартады

Науқастың өмірін сақтап қалатын дәрігер

Және құрылымсыз медицинаның кереметі қолданады

Кедейліктен туған қыз

Пәнді жалғыз оқып, пән бойынша бірінші болды

 Бразилиялық жұмысшы

Кім белгіні ұстанбайды және тіпті үмітсіз  

Бұрыштан тапқан ақшаңызды қайтарыңыз

Осы күрестің бәрін көріп, мен сол кезде ойладым

Тереңнен шыққан ой

Бұл біз елемейтін адамдар

Дүниені құтқарады, ағайын, дүниені құтқарады

Күресуге күш пен күлуге себеп жоқ болсын

Сенуге деген сенім және бөлісуді жақсы көру

Жаратқаннан дертімді басуды сұраймын

Осы түссіз қаладағы әрбір жұмысшыдан

Кім сенеді еңбекке, Көз жасын төгіп

Қолындағы азғантайымен ол жақсы дүние салады

Мен осы ғимараттың алдында жүрген сайын

Есте сақтау қиын

Бұл жерде досым екеуміз тұрамыз

Біз Сан-Паулуда өмір сүруге келдік

Кірпіш қалаушы болып, үй салдық

Бірақ тұратын үйіміз болмады

Міне, біз кішкентай үйімізді сол кезде жасадық

Сот қызметкері құлатуға бұйрық бергенше

Жігіттер мен қатты қайғырамын

Мен жер                                                                                                                        әңгіменің иесімен темекі шегеміз

Ол үшін жұмыс істегенімізді кім айтты

Сондықтан ол бізге көмектеспекші болды

Каба ғимаратына дейін кірпіштен кірпіш саламыз

Біз сайып келгенде

Иесі бір мерека төлеп, бізді жайлауға жіберді

Менің досым Джока көптеген жоспарлар жасады

кім басқара алмады

Ол жынды болып, өз-өзіне қол жұмсауды шешті

Ғимараттың жоғарғы жағына көтеріліп, жоғарғы қабаттан секірді

Сондықтан мен бұл ғимараттың жанынан өткенде

Есте сақтау қиын, есте сақтау қиын

Жаратқаннан дертімді басуды сұраймын

Осы түссіз қаладағы әрбір жұмысшыдан

Кім сенеді еңбекке, Көз жасын төгіп

Қолындағы азғантайымен ол жақсы дүние салады

Жаратқаннан дертімді басуды сұраймын

Осы түссіз қаладағы әрбір жұмысшыдан

Кім сенеді еңбекке, Көз жасын төгіп

Қолындағы азғантайымен ол жақсы дүние салады